Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011
Παραγωγή
«δεσποτάδων»!
Η μεγαλη πολι της ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, κάποτε ήταν το μεγαλύτερο κέντρο της Ορθοδόξου Πίστεως και Ευσεβείας.
Με έναν Μέγα Αθανάσιο, έναν Ιωάννη Ελεήμονα, έναν Κύριλλο, αλλα και εποχή καταπτώσεως με έναν Θεόφιλο το τερατώδες χρυσοπορφυρο κατασκεύασμα, από την μανια του οποίου "εφτυσε αίμα" ο Κορυφαίος των Ορθοδοξων Πατέρων, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Τις τελευταίες δεκαετίες ατύχησε και παλι το παλαίφατο πατριαρχειο Αλεξανδρειας, με τις ασημαντότητες που αναδειχθηκαν σαν πατριαρχες.
Σήμερα αρχει και διαφεντευει μια ....πρωτοφανης και περιλαλητη μορφη, ο Θεοδωρος ο νεος, που ακουει στο ονομα ...πατηρ πατερων, ποιμην ποιμενων και κριτης της οικουμενης, που γιορταζει ακομα και τα ...γενεθλια του σαν τις ....δεσποινιδούλες της εποχης μας.
Και, αληθεια, τι σχεσι εχει ο κ. Θεοδωρος με τις ...δεσποινιδουλες και τις απομιμείται;
Αλλα το πλεον περιεργο γεγονος ειναι η πολυπληθυς χειροτονια επισκοπων, που δεν μυριζουν ...θυμιαμα, αλλα ...αρωματα Παρισιανικα!!!!
Που γυροφερνουν συνεχως στην Αθηνα και στις αλλες Ελληνικες ή Ευρωπαϊκες πολεις.
Και γιατι;
Δεν χειροτονηθηκαν για την ιεραποστολη της Αφρικανικης ηπειρου;
Τοτε τι δουλεια εχουν και περιφερονται εδω και εκει μακρυα απο τις μητροπολεις για τις οποιες διοριστηκαν;
Ποιος θα τους συμμαζεψη και θα τους ....εξαποστειλη στις μητροπολεις τους;
Οι αποριες μας ειναι και αλλων αποριες.
Αναδημοσιευουμε ενα αρθρο του περιοδικου Ιωαννης ο Βαπτιστης:
Κάποτε είχε λόγους ευλογημένης και αγιαστικής υπάρξεως και το λεγόμενο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Ο Χριστιανισμός ανθούσε.
Άγιοι επίσκοποι, όπως ο Μέγας Αθανάσιος και ο Ιωάννης ο Ελεήμων, ήσαν επί κεφαλής αγώνων για την Ορθόδοξη πίστι και την έμπρακτη αγάπη.
Τις τελευταίες δεκαετίες κύριο έργο των εκεί διοικούντων είναι να εκλέγουν δεσποτάδες.
Οσάκις συνέρχεται εκεί σύνοδος, σχεδόν μοναδικό έργο είναι να τεμαχίζεται ο χάρτης της Αφρικής, να κατασκευάζωνται νέες επισκοπές και να χειροτονούνται νέοι δεσποτάδες!
Χρειάζονται;
Αν υπάρχη ποίμνιο, αν υπάρχουν πρεσβύτεροι, καλώς ιδρύονται επισκοπές.
Αν όμως ιδρύωνται, διότι εξ Ελλάδος εξελαύνουν μερικοί «κουσουριάκηδες» με τον οίστρο «σώνει και καλά» να φορέσουν μίτρα, τότε πρόκειται για φρικτή γελοιοποίησι του επισκοπικού διακονήματος.
●Για 3-4 περιοχές της Αφρικής μεγάλη είναι η ανάγκη επισκόπων και πρεσβυτέρων, αλλά και λαϊκών συνεργών.
Είναι οι τόποι, όπου ταπεινοί πρεσβύτεροι από την Ελλάδα, όπως οι μακαριστοί π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, π. Χαρίτων Πνευματικάκης, π. Κοσμάς Ασλανίδης, έσπειραν με άγιο ζήλο το σπόρο του Ευαγγελίου στην Αφρικανική γη.
Περιοχές όπως το Ζαϊρ, η Τανζανία, η Μαδαγασκάρη, ίσως και άλλες, έχουν ανάγκη πολλών και ικανών λειτουργών της Εκκλησίας.
Θαυμαστό και ευλογημένο το εκεί έργο της Ιεραποστολής.
●Για άλλες όμως περιοχές;
Πρέπει οπωσδήποτε ο ανεπιθύμητος εδώ και «κουσουριασμένος» «ρασοφόρος» να σκύβη στον εκεί πατριάρχη για να του φορέσει χρυσοστόλιστη μίτρα και να του εγχειρίση πατερίτσα;
●Υπάρχει εκεί άτομο, αποσχηματισμένος αγιορείτης, με δυό-τρία κατά καιρούς ονόματα, που φιγουράρει δεσπότης του Αλεξανδρείας.
Έργο του;
Επί τέλους βρέθηκε ένας παπάς (μοναδικός) για τη μητρόπολί του!
Άλλωστε τι χρειάζονται άλλοι, αφού στα δάκτυλα των δυο χεριών μετριούνται οι εκεί όντως ορθόδοξοι!
●Υπάρχουν δεσποτάδες εκεί (ο λόγος το λέει), που προφανώς αμείβονται από κάποιο υπουργείο μας (μάλλον των Εξωτερικών), που περιφέρονται τις 300 από τις 365 μέρες του έτους, στην Ελλάδα!
Στο ερώτημα γιατί, απαντούν:
«Στο κράτος, που λέει η δεσποτική μου φήμη, χριστιανοί δεν υπάρχουν.
Εδώ τουλάχιστον κάνω κηδείες και μνημόσυνα»!
Τις ελάχιστες φορές που μεταβαίνουν στην περιοχή τους, φωτογραφίζονται με μερικά μαυράκια, στέλνουν φωτογραφίες όχι μόνο στη «Ρομφαία», αλλά και σε πλήθος αθώων και αφελών στην Ελλάδα, και δώστου οι εισφορές για … το ανύπαρκτο έργο τους!
●Υπάρχει και πατριάρχης, που έχει τόση δουλειά, ώστε μετά βίας βρίσκει καιρό να γιορτάσει με φιέστες πότε τα γενέθλιά του, πότε την επέτειο εκλογής του, πότε την επέτειο χειροτονίας του, πότε τα πεντάχρονα, πότε τα δεκάχρονα, πότε την ονομαστική γιορτή και πότε τον εξωραϊσμό κάποιου ναού!
Και τα ηλεκτρονικά πρακτορεία προβάλλουν καμμιά δεκαριά φωτογραφίες από κάθε εκδήλωσι!
●Όλα αυτά δεν μειώνουν τη λάμψι του ιεραποστολικού και φιλανθρωπικού έργου, που ηρωϊκά και με αυτοθυσία διακονούν επίσκοποι, όπως ο πρ.Κεντρώας (π.Ιγνάτιος), ο επίσκοπος Μελέτιος, ο νέος επίσκοπος Νικηφόρος, στη Μαδαγασκάρη ο επίσκοπος Ιγνάτιος, όπως επίσης αφανείς χριστιανοί γιατροί, και άλλοι, τους οποίους ο Κύριος γνωρίζει.
Το έργο των αληθινών ιεραποστόλων έχει ανάγκη ενισχύσεως.
Εκεί δεν έχουμε δεσποτάδες.
Έχουμε ποιμένες.
Πατέρες του λαού.
Περιοδικό «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ» τ. 560 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011
Πού βρίσκεται σήμερα
η κεφαλή του Αγίου
Ιωάννου του Προδρόμου;
(για πρώτη φορά στα ελληνικά)
Μετάφραση: Ραφαήλ Παπανικολάου
Η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κλάπηκε από την Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους το 1204, και από το 1206 βρίσκεται στην πόλη Amiens (Αμιένη) της βόρειας Γαλλίας, στον περίφημο καθεδρικό της ναό, ο οποίος χτίστηκε ακριβώς για να στεγάσει το άγιο αυτό λείψανο και μάλιστα συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Τα παρακάτω αποτελούν μετάφραση ενός δημοσιεύματος του ιστολογίου Full of Grace and Truth, όπου παρατίθενται δύο αποσπάσματα από ένα αφιέρωμα του υπέροχου περιοδικού “Road to Emmaus” (Δρόμος προς Εμμαούς). Σας προτείνουμε να ρίξετε μια ματιά μέχρι το τέλος του δημοσιεύματος. Γίνεται λόγος και για τις αποδείξεις της γνησιότητας της τιμίας κάρας.
Το παρακάτω είναι απόσπασμα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το περιοδικό Road to Emmaus για ιερά ορθόδοξα λείψανα στη Γαλλία. Πρόκειται για μια συνέντευξη με τον π. Νικολά Nikichine ο οποίος από καιρό ερευνά πολλά από τα φερόμενα λείψανα που έχουν σχέση με την Ορθοδοξία στη Γαλλία και παρουσιάζει εδώ πολλά από τα συμπεράσματά του. Μεταξύ των κειμηλίων που έχουν περισσότερες ιστορικές αποδείξεις, όπως αναφέρει, είναι η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην Amiens της Γαλλίας. [...]
“Από το 13ο αιώνα, ο καθεδρικός ναός της Νοτρ Νταμ στην Αμιένη στεγάζει ένα μέρος του κρανίου – τα οστά του προσώπου – του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Αυτό δεν πρέπει να συγχέει αυτούς που γνωρίζουν ότι και το Άγιον Όρος ισχυρίζεται ότι έχει «την κεφαλή του αγίου Ιωάννη» (σημείωση του μεταφραστή: ίσως να εννοεί κάπου αλλού). Αυτή η ονοματοδοσία είναι μια ευσεβής συνήθεια, γιατί ακόμα κι αν έχετε μόνο ένα μέρος του κεφαλιού ή του χεριού, δεν θα λέγατε, «έχουμε πέντε εκατοστά του κρανίου», θα λέγατε, «έχουμε την κάρα του». Στο Άγιον Όρος έχουν ένα άλλο μέρος του κρανίου, αλλά στην Αμιένη έχουμε τα οστά του προσώπου, και μπορείτε να φανταστείτε ακόμη και την προσωπικότητά του πίσω από αυτά τα λείψανα.”
“RTE: Μπορείτε να μας πείτε τώρα για τα αποδεικτικά στοιχεία για ορισμένα από τα λείψανα που έχετε μελετήσει;
π. ΝΙΚΟΛΑ: Όλα τα κυριότερα λείψανα που ανέφερα προηγουμένως έχουν βάσιμα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα από πολλές διαφορετικές πηγές, και αυτή η ποικιλία της συνοχής είναι ισχυρό επιχείρημα από μόνο του. Επίσης, μαθαίνοντας την ιστορία αυτών των λειψάνων, εμείς οι Ορθόδοξοι ανακαλύπτουμε μια άλλη άποψη για την ιστορία της δυτικής Εκκλησίας και έναν νέο τρόπο κατανόησης αυτών των ιστορικών γεγονότων.
Για παράδειγμα, η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου αποκτήθηκε κατά τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης το 1204 (σημείωση του μεταφραστή: από τους λατίνους σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, οι οποίοι κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη και άρπαξαν όλους τους θησαυρούς της, π.χ. τα διάφορα πολύτιμα κειμήλια που μεταφέρθηκαν και βρίσκονται έως σήμερα στην Βενετία, το Άγιο Μανδήλιο που σήμερα είναι γνωστό ως η Σινδόνη του Τορίνο, η περίφημη εικόνα της Οδηγήτριας που ζωγραφίστηκε από τον ευαγγελιστή Λουκά και κατέληξε στο Montevergine της Ιταλίας, και άλλα πολλά).
Αυτό ήταν μια μεγάλη τραγωδία για την ανατολική Εκκλησία, αλλά τώρα βλέπουμε τι έχει συμβεί στη Μικρά Ασία, στην Τουρκία, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453 μέχρι σήμερα. Αν το κεφάλι είχε παραμείνει εκεί, θα είχε χαθεί ή καταστραφεί, όταν η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Τούρκων (όπως συνέβη με πολλά λείψανα), ή μήπως θα ήταν ακόμα προσβάσιμο για προσκύνηση; Τώρα, αυτό το λείψανο είναι στη Γαλλία, σε έναν πολύ όμορφο καθεδρικό ναό, και είναι δυνατό για τους Ορθόδοξους να το προσκυνήσουν με τον πλέον ανοικτό τρόπο. Η 25η Μαΐου, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, ή η 7η Ιουνίου, σύμφωνα με το αστικο ημερολόγιο, είναι η γιορτή της Τρίτης Ευρέσεως της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, και σε αυτή τη γιορτή, το 2004, τελέσαμε την Θεία Λειτουργία με αυτό το λείψανο στην αγία τράπεζα. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στη σύγχρονη Τουρκία, και αυτό το είδος προβληματισμού αλλάζει την εκτίμησή μας για το ιστορικό γεγονός της μεταφοράς αυτού του λειψάνου στην Αμιένη. Ο Θεός έχει την δική Του πρόνοια.
Ο Θεός επέτρεψε τη μεταφορά αυτών των λειψάνων εδώ, και αυτή η δυτική κοινωνία τα διατηρεί πιστά. Βεβαίως, η Γαλλία περνάει μια περίοδο αποχριστιανοποίησης, αλλά ακόμη βλέπουμε καθημερινή προσκύνηση των λειψάνων αυτών από έναν μικρό αριθμό πιστών χριστιανών. Ένα άλλο πολύ γνωστό παράδειγμα από τον 11ο αιώνα είναι η μεταφορά («μετακομιδή») του λειψάνου του αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας (και αυτή βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία) στο Μπάρι στην Ιταλία. Στην ακολουθία που είναι αφιερωμένη σε αυτό το γεγονός, λέμε «Δεν ήταν χρήσιμο στα μάτια του Θεού αυτά τα πολύτιμα λείψανα να παραμένουν αδρανή στην έρημο της Λυκίας.» [*** Βλ. την σημείωση παρακάτω] Εμείς οι Ορθόδοξοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε ευλαβικά την πρόνοια του Θεού, η οποία εκδηλώνεται σε αυτό.
Αυτή η συνεχής προσκύνηση ακόμη και απο μια μειοψηφία Γάλλων πιστών είναι ένα από τα πνευματικά επιχειρήματα για τη γνησιότητά τους. Σε κάθε περίπτωση που έχω μελετήσει, έχω βρει ντόπιους που πιστεύουν, και ακαδημαϊκούς μελετητές που έχουν έγγραφα, ιστορικά βιβλία, και αρχεία που παρουσιάζουν τα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη γνησιότητα του λειψάνου. Βεβαίως, αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγοι σε αριθμό. Ο μεγάλος αριθμός των Γάλλων ρωμαιοκαθολικών όχι μόνο δεν γνωρίζουν τίποτα για τους δικούς τους ιερούς τόπους, αλλά και δεν ενδιαφέρονται και πολύ για αυτους. Αυτό δεν είναι δικό τους φταίξιμο – αυτοί οι ίδιοι είναι θύματα των αντι-χριστιανικών, αντι-εκκλησιαστικών, και αντι-λειψανικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Δυστυχώς, κάθε αδύναμο σημείο της ιστορίας της δυτικής Εκκλησίας (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του Παπισμού) μεγεθύνεται με σκοπό να γενικεύσει την εντύπωση της αδυναμίας της Εκκλησίας συλλήβδην. Οι ρωμαιοκαθολικοί είχαν τις αποτυχίες τους, και η ευπιστία των απλών ανθρώπων γινόταν ενίοτε αντικείμενο εκμετάλλευσης από κακούς κληρικούς για το κέρδος, αλλά και πάλι, όταν μελετάτε την ιστορία των μεγάλων λειψάνων, δεν μένει χώρος για αυτές τις απλοϊκές αντιρρήσεις.
Αντιθέτως, έχουμε πολύ κατηγορηματικά και ισχυρά επιχειρήματα. Μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα της κεφαλής του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Αμιένη, η οποία, ανατομικά, είναι ένα οστό του προσώπου χωρίς το σαγόνι. Συγχρόνως, μια εκκλησία στην επισκοπή του Βερντέν (σημείωση του μεταφραστή: άλλη πόλη της Γαλλίας) είχαν, όπως φημιζόταν, το σαγόνι του Αγίου Ιωάννη. Μια επιτροπή συστήθηκε για να εξετάσει τα δύο κειμήλια, και στην προκειμένη περίπτωση, το σαγόνι στο Βερντέν αποδείχθηκε ότι ήταν ενός άλλου ανθρώπου, μετά τον δέκατο αιώνα, αλλά τα συμπεράσματα της ίδιας επιτροπής σχετικά με τα λείψανα του αγίου Ιωάννη στην Αμιένη ήταν εκπληκτικά. Το οστό της Αμιένης όχι μόνο έχει χρονολογία από τον πρώτο ως τον τρίτο αιώνα μετά Χριστόν, αλλά και αυτό το κομμάτι του κρανίου προσδιορίστηκε ότι ήταν ενός άνδρα μεσογειακής καταγωγής, ηλικίας από 30 μέχρι 45, και επιπλέον υπήρχε μια αρχαία τρύπα που προκλήθηκε από ένα αιχμηρό εργαλείο, ακριβώς στο κάτω μέρος του μετώπου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, γνωρίζουμε ότι μετά τον αποκεφαλισμό του, η Ηρωδιάδα μαχαίρωσε το κεφάλι με το μαχαίρι της ως εκδίκηση για την καταγγελία εκ μέρους του του παράνομου γάμου της με τον Ηρώδη. Αν και αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό για τους επιστημονικούς εξεταστές, έχουμε πράγματι αυτό το επιχείρημα από τη δική μας παράδοση, μαζί με άλλα ιστορικά και ανθρωπολογικά επιχειρήματα για τη γνησιότητα του λειψάνου του.
Στην ιστορία των μεγάλων κειμηλίων, έχουμε σχεδόν πάντα αυτή την επιστημονική και πνευματική ταύτιση. Για παράδειγμα, στην ιστορία της Σινδόνης του Τορίνου, η ιστορική τεκμηρίωση δεν είναι πολύ πειστική, αλλά τα πιο εντυπωσιακά επιχειρήματα προέρχονται από την επιστημονική πλευρά, τα πορίσματα των οποίων έχουν συνεχώς αναθεωρηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. (σημείωση του μεταφραστή: Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί και η πληθώρα των ιστορικών τεκμηρίων σχετικά με την αγία Σινδόνη, εκτός από τα επιστημονικά! Μπορείτε να διαβάσετε για την θύελλα των συγκλονιστικών στοιχείων σε διάφορα βιβλία, όπως για παράδειγμα στα άψογα “The Crucifixion of Jesus: A Forensic Inquiry” του ιατροδικαστή Frederick Zugibe και το “Holy Faces, Secret Places” του ιστορικού ερευνητή Ian Wilson. Το ένα εστιάζει κυρίως στις αποδείξεις που αφορούν στις φυσικές επιστήμες, ενώ το άλλο στις ιστορικές.)
Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, είχαμε αυτό που ονομάστηκε «Καθολική Αναγέννηση» στη Γαλλία. Η πρωτόγονη και άξεστη λογικοκρατία και η κριτική των επαναστατών και των Προτεσταντών που προσπαθούσαν να δυσφημίσουν τα λείψανα ώθησαν τους Ρωμαιοκαθολικούς να εξερευνήσουν τις ιστορίες αυτών των αντικειμένων. Μελέτησαν, έκαναν αρχαιολογικές έρευνες, και έφτασαν σε ένα υψηλότερο επίπεδο αντικειμενικής επιχειρηματολογίας υπέρ της γνησιότητας πολλών από αυτά τα λείψανα που ήταν γνωστά από πριν. Όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στη χριστιανική Ανατολή, έχουμε ακόμη πολλά έγγραφα που δεν έχουν ερευνηθεί, εξαιτίας των γλωσσικών φραγμών, την αρχαιότητας, και της έλλειψης πρόσβασης.
Καθώς συνεχίζουμε να μελετάμε, βρίσκουμε με τον καιρό ακόμη περισσότερα επιχειρήματα υπέρ της γνησιότητας, αλλά η άποψή μου είναι ότι η λογική διερεύνηση δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί επαρκή απόδειξη. Περιορίζεται από την φύση της λογικοκρατίας. Το βασικό επιχείρημα για εμάς είναι το επιχείρημα της πίστης μας. Δεν είναι το γεγονός ότι αυτό το λείψανο, αυτό το κόκαλο, είναι πραγματικά από από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή με κάποιον τρόπο να επηρεάζει τη σύγχρονη ζωή μας, το προσωπικό μας πεπρωμένο. Γνωρίζουμε από την ιστορία της Εκκλησίας ότι, αν αυτό λείψανο είναι από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή, τότε έχουμε μια μεγαλύτερη εγγύηση ότι η αδύναμη προσευχή μας θα έχει περισσότερα αποτελέσματα εδώ από ό, τι σε άλλο τόπο.
Το σημείο όπου θέλουμε να καταλήξουμε είναι να δείξουμε ότι δεν είναι μόνο εφικτό, αλλά και χρήσιμο να προσευχόμαστε μπροστά σε άγια λείψανα. Έχουμε αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι υποστηρίζουν την προσευχή μας. Ο Θεός και οι άγιοι οι ίδιοι μάς δίνουν αρκετά επιχειρήματα. Ωστόσο, ακόμη και αν καλώ προσκυνητές σε αυτά τα ιερά μέρη, προσωπικά, δεν τολμώ να επιβάλω αυτό το σέβας ως μια βεβαιότητα. Μόνο το σύνολο της Εκκλησίας μπορεί να το εξουσιοδοτήσει αυτό. [...]“
(παρμένο από: http://www.roadtoemmaus.net/back_issue_articles/RTE_25/A_CITY_OF_SAINTS.pdf, “A CITY OF SAINTS: THE FORGOTTEN RELIQUARIES OF PARIS”;
Road to Emmaus Vol. VII, No. 2 (#25))
[***Σημείωση: Όπως γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον "Συναξαριστή" του για την γιορτή της μετακομιδής του λειψάνου του αγίου Νικολάου (20 Μαϊου): «Διά τούτο ευδόκησεν ο Θεός να σηκωθούν από εκεί τα άγια λείψανα του μεγάλου Πατρός ημών Nικολάου, και να μεταφερθούν εις την πολυάνθρωπον πολιτείαν την ονομαζομένην Mπαρ, ήτις ευρίσκεται εις την Iταλίαν. Ένα μεν, διά να μη μείνουν τα λείψανα τοιούτου Aγίου άτιμα και άδοξα, και άλλο δε, διά να απολαύση και η Δύσις τα τούτου θαυμάσια, ήτις ακόμη δεν είχε πέση εις τας αιρέσεις και κακοδοξίας, αλλ’ ήτον Oρθόδοξος, και ενωμένη με την Aνατολικήν Eκκλησίαν." (http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp)
(και τώρα οι ταπεινές μου απόψεις...) (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του ιστολογίου Full of Grace and Truth)
Αυτά και τα παρόμοια συναισθήματα που προαναφέρθηκαν δεν δείχνουν να αποδέχονται καθόλου την αφαίρεση των ιερών ορθοδόξων λειψάνων(συμπεριλαμβανομένης εκείνης κατά την λεηλασία της Κωνσταντινούπολης) και τη μεταφορά τους σε ξένα και ακόμα και ετερόδοξα μέρη, αλλά φαίνεται να επαναλαμβάνουν ότι κανείς μας δεν γνωρίζει τον άπειρο νου του Θεού, και το τί ευδοκεί το ανεξιχνίαστο θέλημά Του. Ίσως θα έπρεπε επίσης να δείχνουμε ταπεινοφροσύνη, μετάνοια και καρτερία στις διάφορες δοκιμασίες που επιτρέπονται από το Θεό εξαιτίας των πολλών αμαρτιών μας. Εν πάση περιπτώσει, ας ευχαριστήσουμε τον Θεό εν τέλει για τις αμέτρητες υλικές και πνευματικές ευλογίες που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε από Αυτόν σε αφθονία.]
Πηγή: Περιοδικό “Road to Emmaus: A Journal of Orthodox Faith and Culture” (ιστοσελίδα http://www.roadtoemmaus.net/). Αναδημοσίευση από http://full-of-grace-and-truth.blogspot.com/2009/08/head-of-precious-forerunner-in-amiens.html.
Το πηραμε απο το Βατοπεδι.
απομιμουνται
τους Αιρετικους Φραγκολατινους;
Με την πτωσι και κονιορτοποιησι Της και υστερα απο 80κ χρονια και με την αλλαγη των πολιτικων πραγματων, ανηγερθη και παλι ο ναος.
Ομως μας εκπλήσσει η εξωτερικη εικονα του ναού, που και εσεις βλεπετε.
Πατηστε επανω στην εικονα για να την μεγαλωσετε και μια και δυο φορες.
Επανω ακριβως απο τις πορτες υπαρχουν πολλα και διαφορα αγαλματα.
Επειδη αυτο το φαινομενο παρατηρειται μονο σε ναους των Αιρετικων Φραγκολατινων και απαγορευεται απο τους Ιερους Κανονες η τοποθετησι αγαλματων, ειτε εντος, ειτε εκτος των ορθοδοξων ναων, διερωτωμεθα, τι συμβαινει με τους Ρωσους;
Από πότε η Ορθόδοξη Εκκλησία απέκτησε αγάλματα;
XΡΗΖΕΙ ΑΜΕΣΟΥ
ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ
ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ;
Επειδή το εν συνεχεια αναφερομενο κειμενο αφορά την ιστοσελίδα μας, μεσα στην οποία αρθρογραφουν και οι ονομαζομενοι παρακατω εκλεκτοί, διαφορετικοί, ξεχωριστοι και υπαρκτοι επιστημονες, ανθρωποι και χριστιανοι "“Αμέθυστος”, ΙΚ, Ιωάννης Καρδάσης, ειδικός μπαρκοντολόγος (γράφε φαιδρολόγος), και αλλοι", και ψευδως, υβριστικώς, συκοφαντικώς και ανεπιτρεπτως, αποδιδονται απο αλλοπροσαλλο, επαμφοτεριζοντα και δολοπλόκο Αμερικανοδιαιτο θολολογο και ψευτοκανονολογο, συνεχως και αδιαλλειπτως και καθ' υποτροπην, όλες οι συγγραφες και ολα τα θεματολογια της ιστοσελιδας μας, σε καποιο ανυπαρκτο και φανταστικο κληρικο της Πτολεμαϊδας, σπευσαμε εσπευσμενα να ζητησουμε την γνωμη και αποψι ειδικου ιατρου, περι της ερμηνείας του φαινομενου ο οποίος μας απαντησε:
Θα πρέπη να πάσχη
απο καποια μορφη ΜΟΝΟΪΔΕΑΣΜΟΥ,
με υποβόσκουσα ενδειξι
διαταραχης προσωπικοτητος.
Μετα απο αυτην την ιατρικη διαγνωσι, εμείς τι να πουμε;
Τιποτα.
Αφηνουμε να τα πητε εσεις.
Αλλα παρακαλουμε και καποιον ψυχιατρο που παρακολουθει το ιστολογιο μας, να μας δωση την μαρτυρια του.
Και τι δεον γενεσθαι....
Εαν υπαρχει και καποια αλλη, διαφορετικη ερμηνεια του φαινομενου, ειναι αποδεκτη και θα αναφερθη.
Ο εν λογω ασθενης, ειναι πλεον ή βεβαιο, οτι οδευει προς Αμερικανικο...φρενοκομειο!!!
Διαβαστε, λοιπον, τα νεα φανταστικα φρενοβλαβοφληναφηματα του .....παραδοξου φαινομενου....
Κυριε ελεησον!!!
--------------------------------
Παρακαλώ θερμά όλους να του υποδείξουν το καθήκον του να κρεμάσει το πετραχήλι και να απέλθει εις τα ίδια για να κυτάξει την ψυχή του. Αφού διέσυρε τους πάντες από τον κεκοιμημένο άγιο Γέροντά του μέχρι και Αγίους της Εκκλησίας με τις χειρότερες ύβρεις και συκοφαντίες - τώρα άρχισε πόλεμο εναντίον του π. Παισίου!
Ο λόγος; Οχι μόνον επειδή αντιπαθεί τον “Γεροντισμό” - όπως ονομάζει την ευλάβεια των πιστών προς αγίους κληρικούς και μοναχούς - αλλά και επειδή ο π. Παίσιος με το πνευματικό του κύρος έγυρε αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ όσων αγωνίζονται εναντίον της “Νέας Εποχής”. Ετσι ο “ειδικός μπαρκοντολόγος” (γράφε φαιδρολόγος) απομονώθηκε και βγάζει τα σώψυχά του εναντίον του Αγίου Γέροντα.
Είναι φανερόν ότι, αν το θέμα έμενε στο επίπεδο της φαιδρότητας, δεν χάθηκε ο κόσμος αν προσετίθετο ένα επιπλέον φαιδρό υποκείμενο στα ήδη - εν αφθονία -υπάρχοντα. Οταν όμως - πέραν της φαιδρότητας - έχουμε να κάνουμε με αδίστακτο συκοφάντη και υβριστή ακόμη και των Αγίων ουδείς νομιμοποιείται να σιωπά και προπαντός να προωθεί σε επιτελικές θέσεις τον καθαιρετέο αυτό κληρικό.
Οίκοθεν νοείται ότι η πιο στοιχειώδης αγάπη προς ένα τόσο προβληματικό άτομο επιβάλλει την απομάκρυνσή του από τον ιερό κλήρο - όχι μόνον για να σταματήσει την υπόσκαψη όλων των πνευματικών αγώνων - αλλά και γιατί αυτό επιβάλλει το ενδιαφέρον για να να σωθεί η ψυχή του.
Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011
Προσοχή-προσοχή
Οι ευαίσθητοι
να μην το δούν.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ!
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ
ΑΛΗΘΙΝΟ.
Αυτη και ο πατερας της 1998
Γενεθλια σαν παιδι
Σε παρτυ με φιλους
Το αυτοκίνητο στο οποίο ταξίδευε η Jacqueline.
Χτυπήθηκε από άλλο αυτοκίνητο το οποίο οδηγούσε
ένας 17χρονος μαθητής πηγαίνοντας σπίτι αφού
είχε πιει μερικά ποτά με φίλους.
Αυτο έγινε τον Δεκέμβριο του 1999
Μετά το ατύχημα η Jacqueline χρειάστηκε
πάνω από 40 επεμβάσεις
Η Jacqueline παγιδεύτηκε στο φλεγόμενο αμάξι
και το σώμα της καιγόταν για 45 δευτερόλεπτα περίπου
Με τον πατέρα της 2000.
Λαμβάνοντας περιποίηση.
Τρεις μήνες μετά το Ατύχημα
Χωρίς το αριστερό βλέφαρο η Jacquie χρειάζεται
σταγόνες για να μην τυφλωθεί
Τώρα ο 20χρονος δεν μπορεί να συγχωρέσει
τον εαυτό του που οδήγησε μεθυσμένος εκείνο
το βράδυ πριν τρία χρόνια
Έχει συνειδητοποιήσει πως κατέστρεψε
την ζωή της Jacqueline Saburidos
Δεν πεθαίνουν όλοι όσοι είναι θύματα τροχαίου .
Αυτήν η φωτογραφία πάρθηκε μετά από 4 χρόνια
από το ατύχημα και οι γιατροί ακόμη διορθώνουν
την Jacqueline της οποίας το σώμα καλύφθηκε
κατά 60 % από σοβαρά εγκαύματα
ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!!!
Βοήθησέ με να το στείλουμε σε όσους
γνωρίζουμε!!!
Μαμά βγήκα με τους φίλους μου.
Πήγα σε ένα πάρτυ και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει,
να μην πιω αλκοόλ.
Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά,
έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα
ακούσει αυτό που τόσο γλυκά με είχες
συμβουλεύσει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει
να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν oι φίλοι μου.
Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή.
Όταν το πάρτυ τελείωσε όλοι μπήκαν στα
αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι
σε θέση να οδηγήσουν.
Εγώ πήρα το αμάξι μου.
Ήμουν σίγουρη ότι ήμουν καθαρή.
Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε .....
Τώρα είμαι εδώ ξαπλωμένη στην άσφαλτο και
ακούω έναν αστυνομικό να λέει «το παιδί που προκάλεσε το
δυστύχημα ήταν μεθυσμένο».
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρυνή.
Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις
δυνάμεις να μην κλάψω.
Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει.
Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν το είχε καν φανταστεί όταν έτρεχε τόσο πολύ.
Στο τέλος, αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ τώρα πρέπει να πεθάνω.
Γιατί το κάνουν αυτό μαμά; Αφού ξέρουν ότι θα καταστρέψουν ζωές;
Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια.
Πες στην αδερφή μου να μην φοβηθεί, στον
μπαμπά να είναι δυνατός.
Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν έπρεπε να πιει αν θα οδηγούσε.
Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες εσύ, τώρα να ήμουν ζωντανή .....
Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο αδύνατη και
αρχίζω να φοβάμαι
μαμά..
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απελπισμένη.
Θα ήθελα τόσο να σε αγκαλιάσω μαμά....και να σου πω πόσο σε αγαπάω
Σε αγαπάω μαμά....αντίο!!!
Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε
ένα δυστύχημα.
Η κοπέλα ενώ πέθαινε ψυθίριζε αυτές τις λεξεις και η δημοσιογράφος τις έγραφε σοκαρισμένη.
Η ίδια δημοσιογράφος άρχισε μια εκστρατεία
εναντίον της οδήγησης υπό την επήρρεια Αλκοόλ.
Αν αυτό το μήνυμα έφτασε σε εσένα και το
διαγράψεις, χάνεις την ευκαιρία, ακόμα και αν δεν πίνεις να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν ότι και η δική σου ζωή κινδυνεύει .
Αυτή η μικρή χειρονομία μπορεί να κάνει τη
διαφορά.
Ξέρω πως αυτά τα μηνύματα λένε προώθησε το αλλά τα περισσότερα είναι ηλίθια αυτό είναι πραγματικό και αν δεν το προώθησης είσαι ηλίθιος πραγματικά . παρακαλώ στείλτε το σε όσους περισσότερους μπορείς για να καταλάβουν τις συνέπειες της μέθης στην οδήγηση
Την επόμενη φορά που σας σταματήσει η αστυνομία ξανασκέψου το ... και θυμήσου αυτό..
Μην πίνετε όταν θα οδηγήσετε οδηγείτε πάντα με ασφάλεια...
Αν έχεις καρδιά προώθησε σε όποιον ξέρεις γιατί όλοι πρέπει να το δουν
Κείμενο συντριπτικής βαρύτητας αποτελεί η «Προς το ΛΑΟ» (υπ’ αριθ. 44), σχετική με την οικονομική, κλπ, κρίση, εγκύκλιος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Και βέβαια εδώ δεν μπορούμε να αναδημοσιεύσουμε την εγκύκλιο της Ιεραρχίας, που έχει πολλαπλά δημοσιευτεί.
Απλά θα σχολιάσουμε κάποια από τα «ναι μεν, αλλά», τόσο της εγκυκλίου, όσο και κάποιων επικριτικών σχολίων:
Και βέβαια η Ιεραρχία έχει, όχι απλά το δικαίωμα, αλλά και ιερό καθήκον να μιλήσει για τα οποιαδήποτε, σε βάρος του λαού, συμβαίνοντα και τεκταινόμενα.
Και αυτοί, που εκφράζονται επικριτικά για τις ενέργειες αυτές της Ιεραρχίας, απλά δείχνουν ότι έχουν καθίσει σε κάποιων άλλων «πολιτισμών» τα θρανία. Που-πάνω κάτω-μυρίζουν τοκογλυφικό ίκτερο και ναζιστική βαρβαρότητα…
Των οποίων «πολιτισμών» οι εντολοδότες τους προώθησαν και τους επροίκισαν με άφθονο χρήμα, όπως φαίνεται, και πολυειδή προνόμια. Έτσι ώστε να μιλούν και ενεργούν ως εντολοδόχοι τους.
Γράφοντας και σκηνοθετώντας εφιαλτικά σενάρια σε βάρος του λαού και της ιστορίας του. Προκειμένου ν’ ανοίξουν τις κατάλληλες κερκόπορτες.
Απ’ όπου θα εισορμήσουν, για να λεηλατήσουν τον υλικό και πνευματικό πλούτο οι ιεροεξεταστές του καπιταλιστικού Μεσαίωνα.
Που σημαίνει ότι μιλούν και ενεργούν διαμετρικά αντίθετα προς τον ελληνικό πολιτισμό. Όπως αυτός εκφράζεται απ’ τον Μακρυγιάννη, το Σολομό, τον Παπαδιαμάντη, τον Παλαμά, το Ρίτσο, το Σεφέρη, τον Ελύτη. Και τόσους άλλους…
Και ο οποίος περικλείεται, βασικά, ανάμεσα στο «Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά» και το «Νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης»….
Αλλά κάποια βασικά και μεγάλα «ναι μεν, αλλά» υπάρχουν και σχετικά με την Ιεραρχία.
Η οποία, χαρακτηριστικά, αναρωτιέται:
Γιατί, ενώ γίνονται ριζικές ανατροπές, για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα, σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις;
Και προβάλλει η αντερώτηση:
Δεν φέρει ευθύνη για την παθητική στάση και την νοσηρή υπνηλία μεγάλης μερίδας του λαού η ίδια η Ιεραρχία; Αφού αντιμετωπίζει το λαό ως κοπάδι αλόγων προβάτων! Ο οποίος-σε μεγάλο ποσοστό- ακόμη και τώρα, που τον ζώνει, ολοένα και περισσότερο το σκοτάδι της τοκογλυφικής βαρβαρότητας, ρέγχει και δεν αντιδρά…
Και, ενώ η Ιεραρχία κάνει λόγο για κάποια εκκλησιαστικά-υπαρκτά ή κατασκευασμένα-σκάνδαλα, αποσιωπά το σκαναδαλωδέστερο των σκανδάλων, που είναι η δεσποτοκρατία. Στο όνομα της οποίας είναι καταδικασμένα τα εκατομμύρια του λαού στην παθητικότητα και την αδράνεια της εκκλησιαστικής ζωής….
Και- για να χρησιμοποιήσουμε τα ίδια της τα λόγια, «γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ», για να μιλήσει επιτέλους η Ιεραρχία;
Αφού «η οικονομική κρίση», η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι, όπως σωστά λέει η ίδια, συνέπεια και καρπός της πνευματικής κρίσης!….
Την πρωταρχική ευθύνη για την πνευματική κρίση, την δεν την έχει η πνευματική ηγεσία;
Ή μήπως η Ιεραρχία δεν είναι πνευματική ηγεσία!
Και δεν θα έπρεπε οξυδερκέστερα και πρωτύτερα από οποιονδήποτε άλλον να είχε «συλλαβίσει» «τα σημεία των καιρών» και να αφυπνίσει το λαό σχετικά με το επερχόμενο σκότος;
Κι αν η ίδια δεν έβλεπε, δεν άκουγε, τουλάχιστο. κάποιες-όπως του γέροντα Παΐσιου-προφητικές φωνές, που-προ εκοσιπενταετίας, περίπου- προειδοποιούσαν για τη στυγνή δικτατορία της συμμορίας των τοκογλύφων, που εξυφαινόταν σε βάρος μας;
Γιατί έπρεπε να φτάσουμε στο κατάντημα να ακροβατούμε στο κομμένο, πάνω απ’ τη χαίνουσα, απύθμενη και αδιέξοδη άβυσσο, σχοινί, για να ψελλίσει τα πρώτα της λόγια!….
Παπα-Ηλίας
http://papailiasyfantis.wordpress.com
ΕιΔΟΠΟΙΗΣΗ: Την Τρίτη 11-1-2011και ώρα 11-12 π. μ. θα γίνει μπροστά στα δικαστήρια της Χαλκίδας και στη συνέχεια στο Δημοτικό Θέατρο, συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την εσχάτη προδοσία, που διαπράχτηκε, με την υπογραφή του μνημονίου, σε βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Μακάρι όλοι όσοι διαφωνούν με την αθλιότητα του Μνημονίου να δώσουν το παρόν.
Για να κάμουν τη συγκέντρωση αυτή αφετηρία περαιτέρω εξελίξεων…
παπα-Ηλίας
ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ =
ΒΙΑ και ΕΓΚΛΗΜΑ
του μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ
Ἡ ἐπανάληψις ἀπό τούς Ἰσλαμιστάς τοῦ ἀποτροπαίου ἐγκλήματος δολοφονίας ἀνυπόπτων καί ἀθώων μελῶν τῆς Κοπτικῆς Χριστιανικῆς Κοινότητος τῆς Αἰγύπτου ἀναδεικνύει ἐκτύπως μίαν ἀλήθειαν πού δολίως κρύπτεται ὑπό τήν ἐπίδραση τῶν εἰρηνοποιῶν κηρυγμάτων τῶν δῆθεν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί τῆς καλλιεργείας φιλικῆς ἀτμοσφαίρας μεταξύ τῶν λαῶν.
Ἀποσιωπᾶται ἐντέχνως ὁ χαρακτηριστικός πυλῶνας τοῦ ἀνθρωποπαθοῦς Ἰσλαμισμοῦ, πού δημιουργήθηκε ἀπό τήν «εὐφυεστάτην» προσπάθειαν τοῦ Ἄραβος ἐμπόρου Μωάμεθ ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη τό ἔτος 570 μΧ στή Μέκκα τῆς Ἀραβικῆς χερσονήσου, υἱός τοῦ Ἀμπνταλάχ καί τῆς Ἄμινα Μπίντ Οὐαχάμπ ἀπό τήν φυλή τῶν Κουραϊσιτῶν πού ἀνῆκε στήν οἰκογένεια τῶν Χασιμιτῶν καί πού ὀρφανός ἀνετράφη ἀπό τόν πάππον του Ἀμπντούλμουτταλίμπ καί τόν θεῖον του Ἀμπού Ταλίμπ καί 25ετής ὤν συνεζεύχθη τήν 40χρονη χήρα Χαντίτζα καί ἄλλας ὀκτώ (8) ἐπισήμους γυναίκας, μετά τόν θάνατόν της καί πού ἄρχισε νά κηρύττει τό 610 μ.Χ. σέ ἡλικία 40 ἐτῶν ἔχων πολλάς ἀμφιβολίας διά τό ἔργον αὐτό, ἐνῶ κατ’ οὐσίαν εἰς αὐτόν ὀφείλει τήν ἐπικράτησίν του καί ἀναφερόμεθα στόν «ἱερό πόλεμο»(Τζιχάντ). Καί ἄν ἀκόμη παραθεωρήσωμε τά συγκεκριμένα γεγονότα παραμένουν τά κείμενα.
Αἱ παροτρύνσεις τοῦ Κορανίου πρός δυναμικήν, μαχητικήν ἀντιμετώπισιν τῶν ἀπίστων εἶναι πολλαί καί ἄμεσοι. Μέ τήν σούρα τοῦ Κορανίου (Ἡ μετάνοια 9:5)
«Ὅταν παρέλθωσι οἱ ἱεροί μῆνες τότε φονεύετε τούς πολυθεϊστάς ὅπου ἄν συναντήσητε, ζωγρεῖτε πολιορκοῦντες καί ἐνεδρεύοντες αὐτούς», καθώς καί μέ τή σούρα (Ὁ Μωάμεθ 47:4-10)
«Ὁπόταν συναντᾶτε τούς ἀπίστους φονεύετε καί κατασφάζετε, συγκρατοῦντες στερρῶς τά δεσμά τοῦ αἰχμαλώτου.Μετά δέ τήν κατάπαυση τῆς μάχης ἄφετε ἐαυτόν ἐλεύθερον ἤ ἀνταλλάξατε ἀντί λύτρων. Πράττετε οὕτως ἐάν ἐβούλετο ὁ Θεός θά ἐθριάμβευε ὁ ἴδιος ἐπ’ αὐτῶν ἀλλά ὑποβάλλει ὑμᾶς εἰς τόν πόλεμον διά νά δοκιμάσει τούς μέν διά τῶν δέ.
Ὁ Θεός δέν θά ἀπωλέσῃ τά ἔργα τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ ὑπέρ πίστεως. Θά εἰσαγάγῃ αὐτούς εἰς τόν Παράδεισον ὅν ἤδη ὑπέδειξεν αὐτοῖς.
Ὅσοι πιστοί ἐάν συνδράμετε τόν Θεόν εἰς τήν μάχην Αὐτοῦ κατά τῶν ἀπίστων καί ὁ Θεός θά συνδράμει ὑμᾶς κατευθύνων τά ὑμέτερα διαβήματα» (Πρβλ. σοῦρες Τά Λάφυρα 8:73,76. Ὁ Σίδηρος 57:10), ὡς καί μέ τή σούρα (Ἡ Βοῦς, 2:189)
«Μάχεσθε μέχρις ὅτου ἀποσοβηθῇ ἀφ’ ὑμῶν ὁ κίνδυνος τοῦ πειρασμοῦ, καί ὅταν δέν ὑπάρχῃ ἄλλη λατρεία εἰμή ἡ τοῦ μόνου Θεοῦ. Ἄν οἱ ἐχθροί θέσωσι τέρμα εἰς τάς πράξεις αὐτῶν, τότε ἄς παύσωσι αἱ ἐχθροπραξίαι, ἐκτός ἄν πρόκειται περί ἀσεβῶν», κυρίαρχο στοιχεῖο στήν ζωή τῶν πιστῶν τοῦ Ἰσλάμ εἶναι ἡ σφαγή καί ὁ θάνατος ὅσων δέν ἀποδέχονται τήν δῆθεν ἀποκάλυψι τοῦ δῆθεν προφήτου.
Ἡ ἐντολή τοῦ Ἱεροῦ πολέμου παραμένει γιά τό Ἰσλάμ ἀναμφισβήτητος. Αἱ ἐκτός τῆς κυριαρχίας τοῦ Ἰσλάμ χώραι ὡς ἡ ἡμετέρα ὀνομάζονται «Οἶκος Πολέμου» καί ἀντιδιαστέλλονται τοῦ «Οἴκου τοῦ Ἰσλάμ». Εἶναι περιοχαί πολέμου ἕως ὅτου τεθοῦν διά τῆς Τζιχάντ ὑπό τό κράτος τῆς δῆθεν ἀληθοῦς πίστεως.
Ὁ χαρακτήρ τοῦ Ἰσλάμ ὑπῆρξε ἐπιθετικός καί ἀποδεικνύεται μέ τίς ἐγκληματικές πράξεις τῶν Ἰσλαμιστῶν ὅτι καί σήμερα παραμένει. Τό ξῖφος καί ἡ μάχαιρα θεωροῦνται πειστικότερα τοῦ κηρύγματος καί τῆς πειθοῦς.
Ἄλλωστε ἡ μέσῳ τοῦ Ἱεροῦ Πολέμου διάδοσις τοῦ Μουσουλμανισμοῦ ἦταν ἡ αἰτία τῆς ἐπικρατήσεώς του ἀπό τῶν στηλῶν τοῦ Ἡρακλέους μέχρι τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ. Τό Ἰσλάμ διά νά ἐπικρατήση δέν ἐχρειάσθη ὅπως ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἑκατομμύρια μαρτύρων ἐκ τῶν πιστῶν της, ἀλλά προετίμησε νά τούς ἀναζητήση μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τῶν ἄλλων θρησκειῶν σφάζοντας καί κατακρεουργώντας αὐτούς. Ὁ δῆθεν προφήτης Μωάμεθ δἐν ἵδρυσε ἁπλῶς μιά θρησκευτική κοινότητα ἀλλά καί ἕνα κράτος τῶν ὁποίων κυρίαρχο στοιχεῖο εἶναι ὁ ἱερός πόλεμος.
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω δεδομένων καί ἐκ τῆς θρησκευτικῆς παραδοχῆς τοῦ Ἰσλάμ προβλεπομένων, ὁ Μουσουλμανισμός ἀποτελεῖ καταστροφική λατρεία, μή συμβατή μέ τάς προβλέψεις τοῦ ἰσχῦντος ἐν Ἑλλάδι Συντάγματος ὅπου ἐν ἄρθρῳ 13 καθιεροῦται ἡ ἐλευθερία θρησκευτικῆς συνειδήσεως ἀλλά σέ θρησκευτικές παραδοχές, πού δέν ἀντίκεινται στή δημόσια τάξη καί τά χρηστά ἤθη.
Ὁ Ἰσλαμισμός a priori προωθεῖ ὡς μέσον ἐξαπλώσεώς του ὅπως τά ἀνωτέρω χωρία τοῦ Κορανίου ἀναφέρουν, τό ἔγκλημα, τή βία, τήν τρομοκρατία καί τόν θάνατο. Συνεπῶς ὁ Νόμος πού ἐψηφίσθη διά τήν δημιουργία Ἰσλαμικοῦ τεμένους στήν Πρωτεύουσα τῆς Χώρας τυγχάνει ὁπωσδήποτε ἀντισυνταγματικός διότι ἀναγνωρίζει ὡς γνωστή θρησκεία δυναμένη νά ἐπιτελεῖ ἀκωλύτως τή λατρεία της, μία θρησκευτική παραδοχή πού εὐθέως ἀντίκειται στήν δημοσία τάξη, τά χρηστά ἤθη καί τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο.
Καί ναί μέν δι’ ἱστορικούς λόγους καί συμβατικούς λόγους εἰς τήν Ἑλληνικήν Θράκην ἡ συγκεκριμένη θρησκευτική παραδοχή ἐπιτρέπεται κατά παρέκκλισιν τῶν ἀρχῶν τῆς νομιμότητος ἀλλά εἰς τήν λοιπήν χώραν ἡ ἀνοχή μιᾶς τοιαύτης θρησκευτικῆς ἐκτροπῆς θά καταστῆ δυναμίτης διά τόν κοινωνικόν ἱστόν καί τήν κοινωνικήν εἰρήνην, ἐφ’ ὅσον κυρίαρχον αἴτημα τῆς συγκεκριμένης ψευδοῦς θρησκείας εἶναι ἡ διά τῆς βίας ἐπιβολή καί ἐπικρατησίς της.
Ἄλλωστε τό Μαρτυρολόγιον τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καί τό Πάνθεον τοῦ Ἔθνους μυρώνονται ἀπό τό αἷμα ἑκατομμυρίων μαρτύρων καί ἡρώων πού εἰρηνικῶς ἀντέστησαν καί ἐθυσιάσθησαν στήν βάναυσον καί δολοφονικήν ἐπιθετικότητα τοῦ Ἰσλάμ.
Καλοῦμεν ὅθεν τήν Κυβέρνησιν νά ἀποσύρῃ τό ἀντισυνταγματικόν Νομοθέτημά της διότι ἄλλως θά εἶναι ὑπεύθυνη παρομοίων ἐγκληματικῶν ἐνεργειῶν στήν χώρα μας τῶν φονταμενταλιστῶν Ἰσλαμιστῶν.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Η ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ «αρχή» των «Ακτίνων» : Αφήστε το σχόλιό σας και να είστε σίγουρος, πως αν εκφράζει την Παράδοση της Εκκλησίας,...
-
Ανοικτή επιστολή προς τον Μητροπολίτη Μόρφου κ.Νεόφυτο FEBRUARY 29, 2024 ~ ΒΑΣΙΛΙΚΉ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ «πᾶς ὁ παραβαίνων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ ...
-
Η άδικη καθαίρεση του π. Πέτρου στην Κύπρο και ο δικαστής του Μόρφου Νεόφυτος. Το «έγκλημα» του π. Πέτρου; Δεν μνημονεύει για λόγους ...
-
Η επιστολη εσταλη συστημενη στον νεο μητροπολιτη Θεσσαλονικης στην Αρχιεπισκοπη Αθηνων, αλλα δεν λαβαμε απαντησι. Τι να απαντησει ο κυριος α...
-
ΑΚΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ Διεστραμμενοι στην Πιστι Αγιορειτες καλογηροι: Νικητας Παντοκρατορινος. Γι' αυτό δεν α...
-
Μιλώντας πιο πάνω, ο απόστολος Παύλος, για σαρκικές παρεκτροπές, και μάλιστα για την πορνεία, και εκθέτοντας τους λόγους για τους οποίου...
-
Ερωτήματα στην λεγόμενη "Θεολογία των ημερολογίων"(;;;;) Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου Παρακολουθώ τις ομιλίες κληρικ...
-
Η μάσκα της υποκρισίας και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου παραβλέπει προκλητικά τα βαρύτατα κανονικά πα...
-
Αμβροσιος: Πατερες αφοριστε τον ασεβη πρωθυπουργο Μητσοτακη. Ανοικτή Επιστολή προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος της 167...
-
Τζέικομπ Ρότσιλντ: Ο θάνατός του και η σκοτεινή πλευρά της ιστορίας ΦΩΤΟ: Εδώ βλέπουμε τον μακαριστό λόρδο Τζέικομπ Ρότσιλντ να ποζάρει μαζί...