ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ή ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ;

Πεντακαθαρη ΟΡΘΟΔΟΞΗ τοποθετησι

'ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΦΕΥΓΕΙΝ, (ΩΣ ΑΠΟ ΟΦΕΩΣ) ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΦΡΟΝΑΣ ΠΑΡΑΙΝΟΥΣΙ'. 

Αγιος Μαρκος Ευγενικος 

ο Παπομαστιγξ.

"Ἄν οἱ Ὀρθόδοξοι εἶχον τήν δυνατότητα νά ἀναμένουν

ἐν ὑπομονῇ τήν ἀπόφασι τῆς Συνόδου, προκειμένου

νά ἀποτειχισθοῦν ἀπό τόν αἱρετικό Ἐπίσκοπο,

τότε θά ἦσαν περιττοί ὅλοι οἱ ἱεροί Κανόνες

οἱ ὁποῖοι ἀναφέρονται στούς αἱρετικούς καί

στή σχέσι τῶν Ὀρθοδόξων μέ αὐτούς"!

Εἰς τά ἐπιχειρήματα τῆς δυνητικῆς ἑρμηνείας τοῦ Κανόνος, ἔχομε νά ἀναφέρωμε τά ἑξῆς:

Ἐπιστολὴ τοῦ πρωτ. Θεόδωρου Ζήση πρὸς τὸν π. Ματθαῖο Vulcănescu

 

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁµότιµος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκη

Αἰδεσιµολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον

π. Ματθαῖον Vulcănescu

Ὀρθόδοξη Ἐνορία

Ἁγίου Ἐδουάρδου τοῦ Μάρτυρα

καὶ Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς Ρωµαίας Λίβερπουλ

Θεσσαλονίκη 31.3.2025

Ἀγαπητὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ π. Ματθαῖε,

Σᾶς εὐχαριστῶ θερµά, γιατὶ µὲ ἐνηµερώσατε ἀδελφικά, στέλνοντας τὰ σχετικὰ ἔγγραφα, γιὰ τὶς διώξεις ποὺ ὑφίστασθε, ἐπειδὴ προχωρήσατε στὴν κατὰ πάντα δικαιολογηµένη ἱεροκανονικὴ ἐνέργεια νὰ διακόψετε τὴν µνηµόνευση τοῦ ὀνόµατος τοῦ οἰκείου µητροπολίτη Σιλουανοῦ, τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας.

Ὑποστηρίζω καὶ ἐπαινῶ τὸ θάρρος σας νὰ ὁµολογήσετε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση, ἀκολουθώντας τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἐναντίον ὅλων τῶν αἱρέσεων, παλαιῶν καὶ νέων, µεταξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγονται οἱ ἀντιχαλκηδόνιοι Μονοφυσίτες, µὲ τοὺς ὁποίους δυστυχῶς τὸ Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας εὑρίσκεται σὲ κοινωνία ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, ἀναµειγνύοντας ἔτσι τὰ ἄµικτα, Ὀρθοδοξία καὶ αἵρεση, Ἀλήθεια καὶ πλάνη.

Εἰδικότερα τὴν διακοπὴ µνηµόνευσης τοῦ ὀνόµατος τοῦ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου συνιστοῦν καὶ προβάλλουν ὁ 31ος Ἀποστολικὸς Κανόνας καὶ ὁ 15ος τῆς Πρωτοδευτέρας (ΑΒ) Συνόδου τοῦ Μεγάλου Φωτίου (861). Ἡ τελευταία χαρακτηρίζει τοὺς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους ὡς ψευδεπισκόπους, καὶ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ ὕβρη, ὅπως ἰσχυρίζεται γιὰ σένα ὅτι τὸν ὑβρίζεις ὁ µητροπολίτης Σιλουανός, ἀλλὰ ἔλεγχο τῆς αἵρεσης. Στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ στὰ συγγράµµατα τῶν Ἁγίων Πατέρων πολὺ συχνὰ γίνεται λόγος γιὰ ψευδοπροφῆτες, ψευδαποστόλους καὶ ψευδοδιδασκάλους. Αὐτὸ δὲν εἶναι ὕβρις, ἀλλὰ ἔλεγχος πρὸς ἐπιστροφὴν τῶν κακοδόξων καὶ προστασίαν τῶν Ὀρθοδόξων.

Ἀρχικὰ ἀντέδρασε µὲ ὀργὴ καὶ θυµὸ ὁ µητροπολίτης καὶ ὄχι µὲ πατρικὴ κατανόηση. Βιάσθηκε καὶ ἀποφάσισε µόνος τὴν καθαίρεσή σου, ἐνῶ αὐτὸ ἀπαγορεύεται ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἀλλὰ ἀκόµη καὶ ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς νόµους, διότι δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ κατηγορούµενος νὰ ἀποφασίζει γιὰ τὴν κατηγορία, νὰ δικάζει ὁ κατηγορούµενος τὸν ἑαυτό του, αὐτὸς ποὺ κατηγορεῖται νὰ δικάζει αὐτὸν ποὺ τὸν κατηγορεῖ. Ὁ Κανὼν 107 (ΡΖ´) τῆς ἐν Καρθαγένῃ Συνόδου ὁρίζει: «Ἤρεσεν ὥστε ἕνα ἐπίσκοπον µὴ ἐκδικεῖν ἑαυτοῦ διάγνωσιν». Καὶ ὁ Ἅγιος Νικόδηµος Ἁγιορείτης στὸ Πηδάλιο ἑρµηνεύοντας τὸν Κανόνα λέγει: «Ὁ παρὼν κανὼν διορίζει, ὅτι ἕνας Ἐπίσκοπος οὔτε Ἐπίσκοπον ἄλλον δύναται νὰ κρίνῃ, ἔχοντα πρὸς ἄλλον τινα κρίσιν, οὔτε Πρεσβύτερον ἔχοντα κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου διαφοράν τινα, οὔτε ἄλλον τινα κληρικόν, κατὰ τὸν θ´ τῆς δ´, ἀλλὰ οὔτε Πρεσβύτερον κατηγορούµενον παρ᾽ ἄλλου, ἤ διάκονον, δύναται νὰ καθάρῃ εἷς µόνος Ἐπίσκοπος, κατὰ τὸν ιβ´ τῆς παρούσης».

Τώρα βέβαια µὲ νεώτερη ἀπόφασή του, ὅπως σοῦ ἀνακοίνωσε µὲ ἐπιστολή (16.3.2025, ἀριθµὸς ὑποθέσεως 2024-02) σὲ παραπέµπει στὸ δικό του ἐπισκοπικὸ δικαστήριο, τοῦ ὁποίου τὰ µέλη διορίζονται ἀπὸ τὸν ἴδιο καὶ δέχονται ὅ,τι ὁ ἐπίσκοπος ἀποφασίσει. Ἑποµένως δὲν ἀλλάζει τίποτε οὐσιαστικά. Ἀντὶ νὰ δικάσει ὁ ἴδιος δικάζουν αὐτοὶ ποὺ αὐτὸς διόρισε καὶ ἀβασάνιστα ἀποφαίνονται ὅτι ἀποδείχθηκε ἡ παράβαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἐνῶ δὲν ἀποδείχθηκε τίποτε. Ὅσα ἐσὺ καταλογίζεις στὸ Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας γιὰ τὴν κοινωνία µὲ τοὺς Μονοφυσίτες καὶ τὴν βαπτισµατικὴ θεολογία εἶναι ὄντως κακόδοξα καὶ αἱρετίζοντα, καὶ θὰ πρέπει νὰ διορθωθοῦν καὶ ὄχι νὰ θεωροῦνται ὡς ὕβρεις.

Συνοπτική παρουσίαση της Ορθόδοξης δογματικής του Μεγάλου Κανόνα (Μ.Κ).

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού)

Εισαγωγικά

Ο Μέγας Κανών (Μ.Κ), που συνέθεσε ο άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης, αρχιεπίσκοπος Κρήτης είναι ένας από τους πιο υπέροχους και περισσότερο γνωστούς ύμνους στο εκκλησιαστικό πλήρωμα. Ψάλλεται τμηματικά τις τέσσερις πρώτες ημέρες της Καθαρής Εβδομάδας και ολόκληρος την Πέμπτη της ε´ εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Αποτελείται από εννιά Ωδές, από τις οποίες η β´ και η γ´ έχουν από δύο Ειρμούς και η Ϛ´ διαιρείται σε δύο τμήματα. Το δεύτερο τμήμα της δεν έχει δικό του Ειρμό.. Σύμφωνα με το Τριώδιο που βρίσκεται στη λειτουργική χρήση της Εκκλησίας, στο οποίο κι εμείς στηριχτήκαμε (έκδοση Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήναι 1960), ο αριθμός των τροπαρίων έχει ως εξής· α´ 25, β´ 41, γ´ 28, δ´ 29, ε´ 23, Ϛ´ 33, ζ´ 22, η´ 22, και θ´ 27.

 Συνολικά δηλαδή ο Μέγας Κανών αποτελείται από 11 Ειρμούς και 250 τροπάρια. Κατά μια εκδοχή ο άγιος Ανδρέας έγραψε τόσα τροπάρια, όσοι είναι και οι στίχοι των εννιά βιβλικών ωδών.

Σήμερα, στη λειτουργική πράξη που επικράτησε, ο Μέγας Κανών, όπως είναι γνωστό, ψάλλεται στον Όρθρο της Πέμπτης της ε´ εβδομάδας των Νηστειών, γι᾿ αυτό και η ημέρα επικράτησε να λέγεται «Πέμπτη του Μεγάλου Κανόνος». Στα μοναστήρια συνεχίζεται η παλαιά τάξη να ψάλλεται στον Όρθρο, ενώ στους ενοριακούς ναούς των πόλεων το απόγευμα της Τετάρτης μαζί με το Μικρό Απόδειπνο.

Θέμα  του Μεγάλου Κανόνος είναι η παρουσίαση της τραγικής καταστάσεως του ανθρώπου της πτώσεως και της αμαρτίας και η θερμή παρακίνησή του να μετανοήσει και να επιστρέψει κοντά στον ζώντα και αληθινό Θεό.

Το Συναξάριο της Πέμπτης της ε´ εβδομάδας των Νηστειών (της ημέρας δηλαδή που ψάλλεται ο Μέγας Κανών) ως εξής αναφέρεται στο θέμα, το περιεχόμενο και τους σκοπούς του ποιήματος·

«πάσαν γαρ Παλαιάς και Νέας Διαθήκης ιστορίαν ερανισάμενος και αθροίσας, το παρόν ηρμόσατο μέλος, από Αδάμ δηλαδή μέχρι και αυτής της Χριστού Αναλήψεως και του των Αποστόλων κηρύγματος. Προτρέπεται γούν διά τούτου πάσαν ψυχήν, όσα μεν αγαθά της ιστορίας ζηλούν και μιμείσθαι προς δύναμιν, όσα δε των φαύλων αποφεύγειν, και αεί προς Θεόν ανατρέχειν διά μετανοίας, διά δακρύων και εξομολογήσεως, και της άλλης δηλονότι ευαρεστήσεως».

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Τριαδολογία του Μ.Κ

Τα πρώτα τροπάρια του Μ.Κ  τριαδολογικού περιεχομένου είναι ικετευτικά. Τα επόμενα είναι δοξολογίες προς την Αγία Τριάδα. Τα δύο τελευταία διακρίνονται σε ένα ικετευτικό και ένα δοξολογικό. Στο πρώτο τριαδικό δοξαστικό, ο άγιος Ανδρέας κάνει λόγο για προσκύνηση της Αγίας Τριάδος ως μονάδος:

Ὑπερούσιε Τριάς, ἡ ἐν Μονάδι προσκυνουμένη, ἆρον τὸν κλοιὸν ἀπ' ἐμοῦ τὸν βαρὺν τὸν τῆς ἁμαρτίας καὶ ὡς εὔσπλαγχνός μοι δὸς δάκρυα κατανύξεως.

 

Ενώ στο επόμενο Την ονομάζει  άναρχη, άκτιστη και αμέριστη μονάδα, θέλοντας να τονίσει ότι η Μονάδα δεν μερίζεται σε τρείς διαφορετικές θεότητες.

 Στην επόμενη ωδή, υπάρχουν δύο τριαδικά τροπάρια. Στο πρώτο επαναλαμβάνει ότι ο Θεός είναι και Μονάδα και Τριάδα, χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις:

Ὦ Τριὰς Μονάς, ὁ Θεός, σῶσον ἡμᾶς ἐκ πλάνης καὶ πειρασμῶν καὶ περιστάσεων

 

Τα τρία πρόσωπα, παρότι έχουν την ίδια κοινή θεία φύση, είναι τρείς ξεχωριστές υποστάσεις. Γι' αυτό και αποδίδει προσκύνηση στις τρείς υποστάσεις, οι οποίες έχουν την ίδια κοινή θεία φύση:

Μονὰς ἁπλῆ, ἄκτιστε, ἄναρχε φύσις, ἐν Τριάδι ὑμνουμένη ὑποστάσεων, ἡμᾶς σῶσον πίστει προσκυνοῦντας τὸ κράτος σου.

 

Οι τρείς αυτές υποστάσεις δεν συγχέονται μεταξύ τους. Ο Θεός είναι ένας, αλλά Τριαδικός. Ο Πατήρ είναι «αναίτιος» και «αγέννητος», ο Υιός γεννάται «αχρόνως» και «ακτίστως» από τον Πατέρα, το Άγιον Πνεύμα είναι «εκπορευτόν» και εκπορεύεται μόνο απο τον Πατέρα. Ο Πατήρ είναι η μόνη αιτία μέσα στην Τριάδα. Είναι Αυτός που γεννά τον Υιό και εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα:

Ἀνάρχῳ καὶ γεννήσει τε καὶ προόδῳ, Πατέρα προσκυνῶ τὸν γεννήσαντα, Υἱὸν δοξάζω τὸν γεννηθέντα, ὑμνῶ τὸ συνεκλάμπον Πατρί τε καὶ Υἱῷ Πνεῦμα Ἅγιον

 

Ο θεολογών ποιητής εμβαθύνει ακόμη περισσότερο συνεχίζοντας την διάκριση μεταξύ ουσίας και υποστάσεων, θέλοντας να τονίσει ότι ένας είναι ο Θεός αλλά είναι «Μονάς εν Τριάδι» και «Τριάς εν Μονάδι»:

Τριὰς ἁπλῆ, ἀδιαίρετε, ὁμοούσιε καὶ φύσις μία, φῶτα καὶ φῶς, καὶ ἅγια τρία, καὶ ἓν ἅγιον ὑμνεῖται Θεὸς ἡ Τριάς. Ἀλλ' ἀνύμνησον, δόξασον ζωὴν καὶ ζωάς, ψυχή, τὸν πάντων Θεόν.

 

Στο τελευταίο δοξαστικό τροπάριο επαναλαμβάνει ότι πρέπει να αποδίδεται η ίδια τιμή και στα τρία πρόσωπα, αφού έχουν την ίδια φύση και την ίδια ουσία. Υμνεί κάθε πρόσωπο ξεχωριστά τονίζοντας ότι και τα τρία έχουν βασιλεία αιώνια, θεία και ατελείωτη:

Τριὰς ὁμοούσιε, Μονὰς ἡ τρισυπόστατος, σὲ ἀνυμνοῦμεν, Πατέρα δοξάζοντες, Υἱὸν μεγαλύνοντες καὶ Πνεῦμα προσκυνοῦντες, τὸν ἕνα φύσει ἀληθῶς, Θεὸν ζωήν τε καὶ ζωάς, βασιλείαν ἀτελεύτητον.

 

 ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΚΑΙΝΟΦΑΝΕΙΣ ΑΝΕΠΕΡΕΙΣΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ

ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. 

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.

αρχιμ Παυλου Δημητρακοπουλου

    Ὁ Οἰκουμενισμός «καλπάζει», προχωρεῖ ἀκάθεκτος καί ἰσοπεδώνει τά πάντα. Ἔχει ἁπλώσει παντοῦ τά θανατηφόρα πλοκάμια του καί ἀπειλεῖ θανάσιμα τήν ἁγία Ὀρθοδοξία μας. Ὑψηλόβαθμοι ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες ἔχουν στρατευτεῖ ἀνοιχτά στήν ὑλοποίηση τῶν δαιμονικῶν στόχων του. Συμπροσεύχονται μέ τούς αἱρετικούς, ὡσάν νά ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τίς κακοδοξίες τους, καί παρά τίς ἀπαγορεύσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Διαγράφουν μέ μία μονοκονδυλιά τήν ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ὁριοθετεῖ τήν σώζουσα ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη. Ἔπαψαν νά θεωροῦν τήν αἵρεση ὡς ὁδόν ἀπωλείας καί διαδίδουν ὅτι ἡ σωτηρία δέν εἶναι μόνον ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῶν αἱρέσεων, ἀκόμη καί τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου! Ἔφθασαν στό σημεῖο νά ἀρνοῦνται ἀκόμη καί αὐτονόητα καί ἀναντίρρητα ἱστορικά γεγονότα προκειμένου νά ἀνοίξουν τό δρόμο πρός τήν «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν».

    Τό πολυκέφαλο θηρίο αὐτῆς τῆς φοβερῆς αἱρέσεως φαίνεται πρός τό παρόν νά θριαμβεύει, νά βρίσκεται στό ἀποκορύφωμα τῆς δόξης του, ἀφοῦ κατόρθωσε νά λάβει καί τή συνοδική νομιμοποίησή του στήν ἰδιόμορφη Σύνοδο τῆς Κρήτης, (2016). «Τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; τίς δύναται πολεμῆσαι μετ’ αὐτοῦ;», (Ἀποκ.13,4), ἀφοῦ ἡ πλειονότητα τῶν Ἐπισκόπων σήμερα πανορθοδόξως τό ἔχει προσκυνήσει, ἄλλοι ἀπό φόβο καί δειλία καί ἄλλοι ἐκ πεποιθήσεως; Τά ναυάγια περί τήν Πίστιν Κληρικῶν, Μοναχῶν καί λαϊκῶν δέν ἔχουν τελειωμό καί συνεχῶς αὐξάνουν μέ γεωμετρική πρόοδο. Ὁ θεοφώτιστος λόγος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου φωτογραφίζει τή σημερινή ἐκκλησιαστική κατάσταση: «Ἀπέψυκται ἡ ἀγάπη, πορθεῖται ἡ τῶν Πατέρων διδασκαλία, ναυάγια περί τήν Πίστιν πυκνά, σιγᾶ τῶν εὐσεβούντων τά στόματα…»[1]. 

    Πρόσφατα ἦρθαν στό φῶς τῆς δημοσιότητος νέες δηλώσεις τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, οἱ ὁποῖες μᾶς ἐξέπληξαν καί παράλληλα μᾶς ἐλύπησαν βαθύτατα, διότι θέτουν ἐν ἀμφιβόλῳ μεγάλα ἱστορικά γεγονότα, τά ὁποῖα οὐδείς ἐκκλησιαστικός ἱστορικός διενοήθη ποτέ νά ἀμφισβητήσει. Σύμφωνα μέ δημοσίευμα στό διαδίκτυο, ὁ Πατριάρχης «κατά τή διάρκεια συνάντησης στήν Κωνσταντινούπολη μέ τόν Ἑλληνοκαθολικό Μελκίτη Πατριάρχη Γρηγόριο Γ', [12/3/2025],…μίλησε γιά τή θεωρία ὅτι δέν ὑπῆρχε πραγματικό σχίσμα μεταξύ Ρώμης καί Κωνσταντινούπολης τό 1054». Κατά τούς ἰσχυρισμούς του «μᾶλλον, ὑπῆρχαν ἐντάσεις πού ἐνισχύθηκαν μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου…. Ὡστόσο αὐτές οἱ ἐντάσεις δέν εἶναι ἀνυπέρβλητες»[2].

    Ὁ Πατριάρχης μέ τίς ὡς ἄνω δηλώσεις του ἔρχεται κατ’ ἀρχήν σέ ἀντίφαση μέ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του, διότι αὐτές ἀναιροῦν παλαιότερες δηλώσεις του γιά τό ἴδιο θέμα. Πιό συγκεκριμένα κατά τήν «θρονική ἑορτή» τοῦ Φαναρίου στίς 30 Νοεμβρίου 2015 στήν προσφώνησή του πρός τόν ἐπικεφαλῆς τῆς παπικῆς ἀντιπροσωπείας καρδινάλιο κ. Kurt Koch, εἶπε μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς: «…Ἐκ τῶν διαλόγων τούτων, ὁ διάλογος τῆς ἀγάπης ἤρξατο διά μιᾶς ἐξόχως συμβολικῆς πράξεως ἀμφοτέρων τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ἐν ἔτει 1965 ἄρσεως τῶν ἑκατέρωθεν ἀναθεμάτων, διά τῶν ὁποίων, κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, αἱ Ἐκκλησίαι Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως ἀπεσχίσθησαν ἀλλήλων κατά τό Σχίσμα τοῦ 1054 μ.Χ., τήν ἀπαρχήν ταύτην τῶν θλιβερῶν γεγονότων, τά ὁποῖα ἐπηκολούθησαν εἰς τάς σχέσεις τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀνατολῆς καί Δύσεως ἐπί χίλια περίπου ἔτη»[3].  Τήν ὕπαρξη πραγματικοῦ Σχίσματος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσεως δέν ἀρνήθηκε οὔτε ὁ προκάτοχός του κυρός Ἀθηναγόρας, ὁ ὁποῖος σέ δήλωσή του τόν Αὔγουστο τοῦ 1971 εἶπε:  «Τό ’65 ἐσηκώσαμεν τό σχίσμα, εἰς τήν Ρώμην καί ἐδῶ, μέ ἀντιπροσώπους μας ἐκεῖ καί ἀντιπροσώπους ἐκεῖθεν ἐδῶ…»[4].  Πέραν αὐτῶν, ἐφ’ ὅσον ὁ Πατριάρχης πιστεύει ὅτι οὐδέποτε ὑπῆρξε Σχίσμα μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί Παπισμοῦ, τότε γιατί ἄραγε δέν προχωρεῖ στό κοινό Ποτήριο μέ τόν Πάπα; Γιατί δέν προχωρεῖ σέ ἀποκατάσταση  τῆς πλήρους ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τόν Παπισμό, ἐπισήμως καί δημοσίως;

Αθόρυβος εποικισμός μέσω real estate: Τούρκοι αποκτούν σπίτια και επιχειρήσεις σε Θράκη και νησιά

 

ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ: Ραγδαία αύξηση στις αγορές ακινήτων από Τούρκους επενδυτές παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε ευαίσθητες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Θράκη, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα

 

Του Παντελή Χαριτάκη

Τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που καταγγέλλουν τοπικοί άρχοντες και βουλευτές: ένας σιωπηρός αλλά οργανωμένος εποικισμός βρίσκεται σε εξέλιξη, μέσω Golden Visa, εξαγορών εταιρειών και εκμετάλλευσης νομικών «παραθύρων».

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, μόνο την περίοδο 2020-2023 χορηγήθηκαν 2.666 άδειες διαμονής μόνιμου επενδυτή (Golden Visa) σε Τούρκους πολίτες. Για το 2024, εκκρεμούν άλλες 11.670 αιτήσεις, αριθμός που προκαλεί σοβαρό προβληματισμό σε επίπεδο εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής.

 «Σπίτια με 10.000 ευρώ, χωριά υπό αλλαγή ταυτότητας»

Στον Έβρο και ειδικά στην Ξυλαγανή, στο Φανάρι και σε άλλους οικισμούς, σπίτια πωλούνται από 10.000 έως 20.000 ευρώ. Όπως καταγγέλλει ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Γιάννης Ζαμπούκης, η μαζική εγκατάσταση μουσουλμάνων επενδυτών από Τουρκία και Βουλγαρία συνιστά «έναν αθόρυβο εποικισμό». Την ίδια ώρα, τα στοιχεία του Ελληνικού Κτηματολογίου δείχνουν μαζικές μεταβιβάσεις σε νομικά πρόσωπα με έδρα τη Βουλγαρία, αλλά με διαχειριστές τουρκικής καταγωγής.

 

Παραστρατιωτική οργάνωση κατέλαβε δια της βίας ναό στην Δυτική Ουκρανία με τις ευλογιες και την συμπραξι του ΠΑΓΚΑΚΙΣΤΟΥ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.

Το ανθρωπομορφο κτηνος ο Επιφανιος Ντουμενκο πως τολμα και εμφανιζεται ως ορθοδοξος;

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

Υποστηρικτές της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας προέβησαν σήμερα, Τρίτη 1 Απριλίου 2025 στη βίαιη κατάληψη του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ντουπόβτσι της περιοχής Τσερνιβίτσι της Δυτικής Ουκρανίας.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες η κατάληψη του Ναού, έγινε με την βοήθεια ανήλικων μαχητών της εθνικιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης "Στεπάν Παντέρα".

Αμέσως στον Ιερό Ναό έφτασαν δεκάδες πιστοί της Ουκρανικής Εκκλησίας, αλλά ήρθαν αντιμέτωποι με τους μαχητές οι οποίοι φορούσαν στρατιωτικές στολές και Full Face.

Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε σε βίντεο την κατάληψη του Ιερού Ναού.