Σάββατο 13 Απριλίου 2013



Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
ΤΟΥ “ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ” «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ»






Παρατηρήσαμε τελευταία, ότι το (υποτίθεται)  ἀντι-οικουμενιστικό έντυπο «Ορθόδοξος Τύπος» δημοσιεύει, σε μόνιμη βάση, άρθρα του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου. 



Μάλιστα είναι πιό συχνή η δημοσίευση άρθρων του Μητροπολίτη Καλαβρύτων, απ΄ ό,τι τα άρθρα στενών συνεργατών του «Ορθ. Τύπου», όπως του π. Θεοδώρου Ζήση και του π. Γεωργίου Μεταλληνού.



Ξέχασε, όμως, ο Ο.Τ. ότι παλαιότερα είχε δημοσιεύσει άρθρα του π. Θεοδώρου Ζήση, ο οποίος μας παρουσίαζε τον Καλαβρύτων ως έναν από τους πρώτους Οικουμενιστές επισκόπους, πλάϊ στον Χριστόδουλο. 



Έγραφε πως ο Καλαβρύτων «εβλασφήμησε το Άγιο Πνεύμα και αγνόησε την διδασκαλία της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων, πράττει δε ευκαίρως ακαίρως το παν για την εκκλησιολογική νομιμοποίηση του Παπισμού». 


Στη συνέχεια μάθαμε ότι προσπάθησε να παραχωρήσει Ναό σε ετερόδοξους. 


Έτσι, «στην διαχρονική συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας ο οικουμενιστής και λατινόφρων επίσκοπος είναι καθηρημένος, εφ' όσον δεν ανεκάλεσε τις πλάνες του και δεν μετενόησε, έστω και αν ομόφρονες συνεπίσκοποι δεν τον εκάλεσαν σε απολογία».



Και σε άλλο άρθρο του ο π. Θεόδωρος έγραψε:
«Καθηρημένος είναι ο μητροπολίτης Καλαβρύτων, για όσα βλάσφημα ετόλμησε να διατυπώσει για το δόγμα περί της εκπορεύσεως του Άγιου Πνεύματος κατά την προετοιμασία της επίσκεψης του πάπα το 2001, αλλά και για την συμμετοχή του στην ομάδα των επισκόπων που στηρίζουν έργοις και λόγοις τόν αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, ο οποίος παρέλαβε την ευθυδρομούσα εις την οδόν της αποστολικής και πατερικής αληθείας Εκκλησία της Ελλάδος και την έρριψε στις αγκάλες του Παπισμού και του Προτεσταντισμού, καυχώμενος μάλιστα για το κατόρθωμα του».



Αυτού του επισκόπου τα άρθρα δημοσιεύει το «αντι –οικουμενιστικό» έντυπο Ο.Τ, χωρίς ποτέ ο Καλαβρύτων να ανακαλέσει και να μετανοήσει για όσα έγραψε, είπε και έπραξε.



Αν οι διευθύνοντες τον Ο.Τ. δεν ενδιαφέρονται για την σύγχυση που προκαλούν στους πιστούς, τουλάχιστον δεν σκέπτονται ότι έτσι εκθέτουν τον π. Θεόδωρο Ζήση, ο οποίος με τον τρόπο του αγωνίζεται κατά του Οικουμενισμού;


Ο αγώνας κατά αιρέσεων των αγίων 

 

και των συγχρόνων επισκόπων






Ἅγιος Μαρτίνος, πάπας Ρωμης

(13 Ἀπριλίου)
 



Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑορτάζει τὴν μνήμη τοῦ ἁγίου Μαρτίνου, Ἐπισκόπου Ρώμης, ὁ ὁποῖος ἦτο Πάπας τὴν ἐποχὴ ποὺ τὴν Ἐκκλησία ταλαιπωροῦσε ἡ αἵρεση τοῦ Μονοθελητισμοῦ. 



Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Παῦλος ὁ Β' ἦταν ὑπέρμαχος τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ, (ὅπως σήμερα ὁ Βαρθολομαῖος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ). 



Ὁ Πάπας Μαρτίνος ἦταν Ὀρθόδοξος καὶ ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν δίστασε νὰ καταδείξει τὸ κέντρο τῆς αἱρέσεως καὶ τὸν ἡγέτη της, πατριάρχη Παῦλο –ἀντίθετα ἀπ’ ὅ,τι κάνουν σήμερα οἱ Ἐπίσκοποι καὶ οἱ ποιμένες. 



Πρὸς τοῦτο προσπάθησε μὲ ἐπιστολή του, «ἀλλὰ καὶ μὲ εἰδικοὺς ἀπεσταλμένους κληρικούς, νὰ ἐπαναφέρει τὸν Πατριάρχη Παῦλο στὸ ὀρθόδοξο δόγμα.

 


Μάταια, ὅμως. Ὁ Πατριάρχης, ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα, ἐπέμενε στὸ Μονοθελητισμὸ καὶ ἐξόρισε τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Μαρτίνου σὲ διάφορα νησιά. 



Μάλιστα, ὁ Κώνστας ὁ Β' ἔστειλε καὶ συνέλαβαν μὲ δόλο καὶ τὸν ἴδιο τὸ Μαρτίνο. 



Καὶ ἀφοῦ τὸν ὁδήγησαν αἰχμάλωτο στὴν Κωνσταντινούπολη, κατόπιν τὸν ἐξόρισαν στὴ Χερσώνα». 



Στὴν συνέχεια ὑπεβλήθη σὲ φρικτὰ βασανιστήρια μὲ διαταγὴ τοῦ αὐτοκράτορα (εἰς γνῶσιν τοῦ «ὀρθόδοξου» καὶ κανονικοῦ Πατριάρχη Παύλου). 



«Τὸν μετέφεραν στὶς φυλακὲς τοῦ Διομήδους, ὅπου τὸν κρέμασαν, ἐνῶ τοῦ ἔγδαραν τὰ πόδια, μέσα σὲ κελλὶ ψηλὰ στὸν τοῖχο ποὺ προοριζόταν γιὰ τοὺς μελλοθάνατους.
  


Τὴν ἑπομένη, ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης Παῦλος Β΄, ἀσθενὴς καὶ φοβούμενος τὴν θεία κρίση, ἀπέσπασε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα τὴν μετατροπὴ τῆς θανατικῆς ποινῆς σὲ ἐξορία», ὅπου καὶ ὁ ἅγιος Μαρτίνος ἐκοιμήθη.




«Τὸ σπουδαιότερο, ὅμως, εἶναι ὅτι ὁ θάνατος βρῆκε τὸν Μαρτίνο ἀγωνιζόμενο στὶς ἐπάλξεις τῆς Ὀρθοδοξίας, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Δηλαδή, νὰ διδάσκει ὀρθά, χωρὶς πλάνη, τὸ λόγο τῆς ἀλήθειας».


απο την Πατερικη Παραδοσι


 Αποτειχισι: Ειναι ....περιβολι της Παναγιας ή το εγκατελειψε η Παναγια, αφου οι διαμενοντες εις αυτο, προδωσαν τον Υιον της;



Σκληρές, 

μα αληθινές, 

διαπιστώσεις 

για το Άγιον Όρος


Το Περιβόλι της Παναγίας -αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας

 

Του κ. Ιωαννου Κορναρακη, Ομοτίμου Καθηγητου 

της Θεολογικής Σχολής  του Παν.Αθηνών

               


Αποτειχισι: Τι χρειαζεται πλεον, ενα Οικουμενιστικο Αγιον Ορος; Ενα αντορθοδοξο ....σχημα, που μνημονευει, εγκωμιαζει και κολακευει εναν Αρχιαιρεσιαρχη για αρχιεπισκοπο; Μετετραπη απο Αγιο, σε Αγριο και Κακοδοξο Ορος!!!
 



«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


 

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

 



Οι Αγιορειτες, εναν προκλητικοτατο και ....καραμπινατο Αρχιαιρεσιαρχη, τον μνημονευουν ως πατριαρχη και αρχιεπισκοπο τους.
Αυτοι που θαπρεπε ναναι φως ημων των κοσμικων, καταντησαν σκοτος καταμαυρον, αφου μαγαριζονται και μολυνονται καθημερινα και περισσοτερο απο δυο δεκαετιες , απο τον Αιρετικο αρχιεπισκοπο τους.
Δεν εχουν την τολμη, οχι να παυσουν το μνημοσυνο του, αλλα ουτε καν να τον ελεγξουν με μια εστω και ηπιας μορφης επιστολην.
Δεν λησμονουμε ποτε την προδοσια των Αγιορειτων στη Συνοδο Φεραρας Φλωρεντιας. 
Εγκατελειψαν μονο του τον Αγιο Μαρκο και υπεγραψαν τον ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΟΡΟ.
Στα ιδια βηματα βαδιζουν και οι σημερινοι Αγιορειτες.



Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

 

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των Iερών  Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

 



Ο διαβοητος ηγουμενος Ελισσαιος της προδοτικης Σιμωνοπετρας, αποδεικνυεται ως μεγας εγκωμιαστης της Ληστοσυμμοριας του ποτε σερβικου πατριαρχειου. Συναναστρεφεται με τους δεδηλωμενους και χαρακτηρισμενους Ληστοσυμμοριτες που προδωσαν τον αγιο Πατερα Ιουστινο και κατασκευασαν τις ψευδεις κατηγοριες κατα του Κεχαριτωμενου και Απλου μητροπολιτου ΑΡΤΕΜΙΟΥ, προσφατα δε επλεξε το εγκωμιο του αρχιτραμπουκου και αρχιληστοσυμμοριτου αξιοθρηνητου Λετσιου Σατανασιου Γιεφτιτς, μοναχος της μονης του δε, ισως και κατ' εντολην του, κατασκευασε τα αηδη και αποτροπαια εγκωμιαστικα τροπαρια για την υποδοχη του Αρχιαιρεσιαρχου Φραγκοπαπα Ρατσιγκερ στον Αγιο Γεωργιο στην Κωνσταντινουπολι.



Έτσι οι φύλακες της Ορθόδοξης Παράδοσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ιερων Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

 
Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

 
Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των Ιερων Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

 
Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία τον φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

 
Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

 
Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και  Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ' αγαθώ» της Ορθοδοξίας!



Ο ανθρωπος για ολες τις δουλειες, μοναχος Μαξιμος Ιβηριτης, μεθοδευμενα και προμελετημενα σημερινος πρωτος του Αγριου Ορους, φιλος πολλων αρχιερεων και εγκωμιαστης του Μασωνου και Οικουμενιστου Χρυσοστομου Σμυρνης. Μεγας ...νεροκουβαλητης του Αρχιαιρεσιαρχου Βαρθολομαιου και ανθρωπος δικος του. Κιχ δεν επιτρεπει να ακουστη εναντιον του Αιρετικου αρχιεπισκοπου του, απολαμβανων τα γηινα οφελη του προσωρινου αξιωματος του.  


Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

 

Σ' αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι Αγιορείτες Ηγούμενοι να αναδειχθούν" «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

 



Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το ...αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Γύρισαν την πλάτη τους στη σκέπη και προστασία της Οικοδέσποινας Γερόντισσας του Αγίου Όρους.

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!


Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Αυγούστου 2009





Πρὸς τὴν Διαρκῆ 

Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος







Μακαριώτατε Πρόεδρε καὶ Σεβασμιώτατοι Συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς, 

ἐφέτος στὶς 7 Ἀπριλίου, Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, διαβάστηκε στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ποὺ προτρέπει μὲ συγκινητικὰ λόγια τοὺς νέους νὰ γίνουν κληρικοὶ καὶ τὸν πιστὸ λαὸ νὰ τοὺς ἐνισχύσει καὶ νὰ ἐνθαρρύνει «τοὺς νέους αὐτοὺς ἄνδρες ποὺ πέφτουν στὸ πέλαγος τῆς εὐσπλαχνίας τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ προσφέρουν ἔργο. Ἔργο λειτουργικό, ποιμαντικό, διδακτικό. 
Νὰ χειραγωγήσουν ψυχὲς στὸν Κύριο».



Ὁ μεγάλος πόνος γιὰ μᾶς τοὺς Ναυπακτίους εἶναι ὅτι ἡ ἐγκύκλιος αὐτὴ διαβάστηκε στὴ Ναύπακτο. 
Γύρισε τὸ μαχαίρι σὲ μιὰ πληγὴ ποὺ αἱμορραγεῖ στὶς ψυχές μας. 
Πολλὲς οἰκογένειες Ναυπακτίων ἔδωσαν τὰ παιδιά τους στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ λαὸς τὰ δέχτηκε καὶ τὰ στήριξε μὲ ἀγάπη. 
Τὰ περιέβαλε μὲ θαυμασμὸ γιὰ τὴν ἐνάρετη ζωή τους, γιὰ τὴν ἄμετρη ἀγάπη τους καὶ προσφορά τους στὴν Ἐκκλησία. 
Νέοι μορφωμένοι Ἱερεῖς καὶ Μοναχοὶ ὄργωναν τὰ χωριὰ τῆς Ναυπακτίας, ἐνέπνεαν μὲ τὸ παράδειγμά τους πολλοὺς νέους καὶ ὁδηγοῦσαν μὲ τὰ πύρινα κηρύγματά τους χιλιάδες ψυχὲς κοντὰ στὸ Θεό. 
Αὐτοὺς τοὺς φλογεροὺς ἐργάτες τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου, αὐτοὺς τοὺς ἐμπνευστὲς πρὸς τὸν Μοναχισμὸ καὶ τὸν Κλῆρο πολλῶν νέων, προσπάθησε νὰ γκρεμίσει στὰ μάτια τοῦ λαοῦ, βρίζοντας καὶ συκοφαντώντας, ὁ Ἐπίσκοπός μας. 
Κατάφερε νὰ γκρεμίσει ὅ,τι ὡραῖο ὑπῆρχε. 
Ξερίζωσε ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν νέων κάθε ἐμπιστοσύνη στὴ Διοικοῦσα Ἐκκλησία.



Δὲν εἶστε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι, ἅγιοι Συνοδικοί, ποὺ ζητήσατε καὶ πετύχατε μὲ τὴ βοήθεια κοσμικῶν ἐξουσιῶν νὰ διαλύσετε μὲ ψευδῆ στοιχεῖα πρὸς ἱκανοποίηση τοῦ μίσους τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου τὸ Μοναστήρι μας ποὺ ἀποτελεῖ κόσμημα γιὰ τὴν Ναύπακτο καὶ γενικῶς γιὰ τὴν Μητρόπολη Ναυπάκτου, ἀλλὰ πρὸ παντὸς εἶναι μία πνευματικὴ ὄαση ποὺ βρίσκουν ἀνάπαυση οἱ ψυχές μας; 
Γιατί τὸ κάνατε αὐτὸ τὸ ἔγκλημα, ἅγιοι Πατέρες; 
Δὲν ὑπολογίσατε καθόλου τὸν πιστὸ λαό. 
Τώρα ζητᾶτε τὴν βοήθειά του.



Ὅταν ταλαιπωροῦνται ἔτσι οἱ ζηλωτὲς Μοναχοί, ὅταν ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ταλαιπωρεῖ καὶ βασανίζει καὶ διασύρει τοὺς πιστοὺς καὶ ἀφοσιωμένους ἐργάτες της, γιατί ζητᾶτε ἀπὸ τὸν ἁπλὸ λαὸ τὸν ὁποῖον σκανδαλίζετε, μὲ αὐθαίρετες καὶ θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ δικτατορικὲς ἐνέργειες, νὰ δώσει τὰ παιδιά του στὴν Ἐκκλησία;
Τὰ ὡραῖα καὶ συγκινητικὰ λόγια εἶναι τὸ τυρί. 
Πίσω ὅμως ὑπάρχει ἡ φάκα.
 Ἂν δὲν ἀλλάξετε αὐτὸν τὸν δεσποτοκρατικὸ τρόπο ποὺ διοικεῖται ἡ Ἐκκλησία, ἐπὶ ματαίῳ θὰ στέλνετε ἐγκυκλίους καὶ προτροπές.



Ἀθήνα 10 Ἀπριλίου 2013
Μὲ σεβασμὸ

Πρεσβυτέρα Εἰρήνη Ἰ. Διώτη
Ναυπάκτια
Πλατεῖα Βικτωρίας 9 – 104 34 Ἀθήνα

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013



HXHPON PAΠIΣMA 

KATA TOY OIKOYMENIΣMOY


ἡ θαυμαστὴ μεταστροφὴ δύο ἐπωνύμων μονοφυσιτῶν
στὴν Ὀρθοδοξία.


Tοῦ κ. Xρήστου Kων. Λιβανοῦ

   




 «Πολλὰ τέρατα ἐγέννησεν ἐν τοῖς καιροῖς ἡμῶν ᾅδης, ἀλλ' ἰσομέγεθες τοῦ οἰκουμενισμοῦ οὐδέν», ἔγραφε πρὸ σαράντα καὶ πλέον ἐτῶν μακαριστὸς καὶ σοφὸς ἀρχιμανδρίτης π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος καὶ οἱ ἐξελίξεις ἀπὸ τότε μέχρι σήμερα δικαιώνουν πλήρως τὸν λόγο του. Tέρας πραγματικὸ οἰκουμενισμός, ἀδηφάγο καὶ ἀχόρταγο, καταβροχθίζει ἀδιακρίτως κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ἀφοῦ προηγουμένως τοὺς αἰχμαλωτίσει στὴν παγίδα τῆς ψευδοαγάπης καὶ ψευδοενότητος μεταξὺ τῶν πιστῶν τῶν διαφόρων ὁμολογιῶν καὶ θρησκειῶν. «Tίς δύναται πολεμῆσαι μετ' αὐτοῦ, ἐρωτοῦν οἱ προσκυνοῦντες τὸ θηρίο τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς θαλάσσης, δηλαδὴ τὸν Ἀντίχριστο, στὸ ἱερὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως (Ἀποκ. 13, 4). T ἴδιο ἐρώτημα ἀκούεται καὶ σήμερα γιὰ τὸ τέρας τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ποιός μπορεῖ νὰ τὰ βάλῃ μαζί του; Ποιός μπορεῖ νὰ τὸ νικήσῃ, ὅταν τὰ θανατηφόρα πλοκάμια του ἔχουν σφιχταγκαλιάσει καὶ περισφίγγουν θρόνους παλαιφάτων πατριαρχείων καὶ θεολογικὲς ἕδρες πανεπιστημιακῶν σχολῶν;


Καποιες απαντησεις, 

του ΘΕΟΛΟΓΟΥ κ. Παναγ. ΣΗΜΑΤΗ, 

στον Δικηγορο ΤΟΥ Πειραιως

κ. Χαραλαμπο Ανδραλη






  1. Απάντηση στα δύο σχόλιά σου, κ Χάρη:

    ΠΡΩΤΟΝ. Γράφεις: «Η περίοδος του Αθηναγόρα φάνταζε πιο επικίνδυνη από ότι η σημερινή στα ζητήματα του οικουμενισμού, καθώς ο Αθηναγόρας είχε ξεφύγει εντελώς».
    Η περίοδος του Αθηναγόρα ούτε φάνταζε, ούτε ήταν πιο επικίνδυνη από τη σημερινή. 
    Γιατί, παρότι ήσαν τολμηρά τα βήματα του Αθηναγόρα, υπήρχε τότε αντίδραση, που φρέναρε την επέκταση του Οικουμενισμού, γιατί ο Οικουμενισμός δεν είχε διαβρώσει ακόμα τα ορθόδοξα αισθητήρια, όπως σήμερα. 
    Επειδή, όμως η αντίδραση έμεινε στο προαιρετικό (δυνητικό»), η παναίρεση προχώρησε με γεωμετρική πρόοδο. Π.χ.:
     

    * Ο Φώτης Κόντογλου τότε, διαμαρτύρεται, γιατί απλώς και μόνο στο περιοδικό του Πατριαρχείου δημοσιεύτηκε φωτογραφία του Πάπα!
     

    * Η θεολογική σχολή Αθηνών συνεδρίαζε και διεμαρτύρετο μόνο και μόνο, επειδή η Ελληνική πολιτεία θα αποδεχόταν τον Νούτσιο του Πάπα.
     

    * Συμπροσευχές δεν τολμούσαν να κάνουν, και όταν εγίνοντο, εγίνοντα συνήθως κρυφά, ή εκρατούντο μυστικές από το Λαό του Θεού, ο ίδιος δε ο Αθηναγόρας αναγκάστηκε να βγάλει Εγκύκλιο το 1952, με την οποία ουσιαστικά τις απαγόρευε.
     

    * Η όλη πολεμική είχε στραφεί κατά του Αθηναγόρα. 
    Δεν είχε συνειδητοποιηθεί (εκτός από λίγους) η αίρεση, η οποία δολίως επεκτεινόταν. 
    Τις τελευταίες δεκατίες υπάρχει πλήρης ΑΠΟΔΕΙΞΗ πλεόν της αιρέσεως, αλλά και πάλι ελάχιστοι είναι σίγουροι ότι ο Οικουμενισμός είναι Παναίρεση. 
    Ακόμα και ο επαινούμενος από εσένα Πειραιώς, δεν τολμά να κατονομάσει τους αιρετικούς ηγέτες.
     

    * Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος τότε, ἐκφράζων τὴν γενικὴ κατακραυγὴ πιστῶν καὶ ἐπισκόπων κατά των ανοιγμάτων Αθηναγόρα, τοῦ διεμήνυσε μὲ ἐπιστολὴ ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος σχίσματος, ὅτι ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ἐκτὸς ἀπὸ 6-7) «ἀνέχονται “ἄχρι καιροῦ”» τὰ γενόμενα, «διότι κήδονται τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλησίας καὶ σκέπτονται μετὰ τρόμου τὰς ἐξελίξεις καὶ τὰς καταλήξεις τῶν σχισμάτων»∙ ἂν ὅμως –συνέχιζε– «προχωρήσετε λίγο ἀκόμη, τότε θὰ ἴδητε ποῖοι θὰ ἀκολουθήσωσιν Ὑμῖν… 
    Θὰ μείνωσιν μεθ’ Ὑμῶν (μόνο) οἱ κοσμικοὶ κύκλοι», οἱ βιομήχανοι, οἱ ἔμποροι, οἱ κινηματογραφικοὶ παραγωγοί, οἱ ἐφοπλιστές, «ὅλος ὁ περὶ Ὑμᾶς θίασος» (Θεοδωρόπουλου Ἐπιφάνιου, Τὰ δύο Ἄκρα, σελ. 28-29).

  2. Σήμερα όμως, τι γίνεται; 
    Όχι μόνο κάποια φωτογραφία του Πάπα δημοσιεύτηκε, αλλά ο ίδιος ο Πάπας ήρθε στην Ελλάδα, και γράφτηκε πως έγινε πρόσκληση και στο νέο Πάπα για να ξανάρθει, και «ημι-συλλείτουργο» του Πάπα με τον Πατριάρχη έγινε στο Φανάρι. 
    Και συμπροσεύχονται ανερυθριάστως «εν παντί καιρώ και τόπω», και φωτογραφίζονται περιχαρείς αιρετικοί και «ορθόδοξοι». 
    Και στο Μπαλαμάντ δέχτηκαν ότι οι Παπικοί έχουν μυστήρια, και στο Πόρτο Αλέγκρε ψήφισαν ότι οι αιρέσεις έχουν βάπτισμα, και ότι η «διαφορετικότητα» (δηλ. η αιρετική διδασκαλία) κάθε «εκκλησίας» του Π.Σ.Ε. είναι «καρπός του Ἁγ. Πνεύματος»(!). 
    Και η εκτίμηση του π. Επιφανίου, ότι μόνο 6-7 Επίσκοποι ήσαν τότε οικουμενιστές, οι οποίοι ανέχονται τον Αθηναγόρα προς καιρού και –οι οποίοι– αν συνεχισθεί το κακό, θα απομόνωναν τάχα τον Πατριάρχη, όχι μόνο δεν αποδείχτηκε σωστή, αλλά οι 6-7 πολλαπλασιάστηκαν και έγιναν 67, και υποδέχονται μετά βαΐων και κλάδων τον Πατριάρχη στις εδώ επισκέψεις του και –αντίθετα, όπως φάνηκε στην «Ομολογία Πίστεως»– μόνο 6-7 την υπέγραψαν, μεταξύ των οποίων και ο Πειραιώς!
     


    ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Από πού βγάλατε το συμπέρασμα ότι «εξομοιώνουμε όλους τους μη αποτειχισθέντες με τους οικουμενιστές»; 
    Δεν βλέπετε ότι ο αγώνας μας είναι κυρίως κατά των υπευθύνων ποιμένων, εκείνων οι οποίοι γνωρίζουν και δεν ενημερώνουν τους πιστούς;
     


    ΤΡΙΤΟΝ. Από ποιό σημείο της αναρτήσεως βγαίνει, ότι θεωρώ ότι «όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας ήταν αποτειχισμένοι» ή ότι «όλοι (οι πιστοί) ήταν αποτειχισμένοι σε περιόδους αιρέσεων»;
     Έγραψα κάπου τέτοια πράγματα; 
    (Ο π. Ευθύμιος δεν γνωρίζω αν θα σας απαντήσει –όταν μάθει τις παρανοήσεις των θέσεών του εκ μέρους σας– αφού έχει εξηγήσει αναλυτικά και δια πολλών Πατερικών κειμένων περί τούτου στα βιβλία του, αλλά και στην απάντησή του προς την Ι. Μ. Πειραιώς, που μόλις χθες δημοσιεύτηκε το τελευταίο τμήμα της).



  3. ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Είναι φοβερή για μας η κατηγορία ότι «περιπίπτουμε σε αίρεση» με το να παραθέτουμε εκατοντάδες χωρία Πατέρων. 
    Γι΄ αυτό αδελφέ, μια τέτοια κατηγορία, πρέπει να την αποδείξεις με στοιχεία, αντικρούοντας τα αγιοπατερικά κείμενα με άλλα, που ίσως δεν τα γνωρίζουμε κι όχι με προσωπικούς συλλογισμούς και φαντασίες σου, αν βέβαια η ενέργειά σου προέρχεται από αγάπη για την Εκκλησία και για τη σωτηρία μας.
     


    ΠΕΜΠΤΟΝ: Αλλά σε αυτό το σημείο είσαι μονομερής, και χωρίς να το καταλαβαίνεις ίσως και εμπαθής. 
    Διότι εμάς μεν, μας κατηγορείς χωρίς αποδείξεις, ως τάχα «νοθεύοντας τον Ιερό Κανόνα και κατ' επέκταση την ορθόδοξη εκκλησιολογία». 
    Την Ι. Μ. Πειραιώς, όμως, που λες ότι κάνει το ίδιο, αφού κατά την άποψή σου νοθεύει τον Ιερό Κανόνα και κατ' επέκταση την ορθόδοξη εκκλησιολογία» με το να μη δέχεται ούτε το δυνητικό του Ι. Κανόνος, όχι μόνο δεν την κατηγορείς, αλλά και την επαινείς. 
    Γιατί; 
    Μη ξεχνάς δε, ότι ο Πειραιώς, όπως αποκαλύψαμε, πέρυσι τέτοια εποχή, έστειλε επαινετική επιστολή στον π. Ευθύμιο, για τις ορθόδοξες και «κανονικές» θέσεις που περιείχοντο στο βιβλίο που τώρα, δεχόμενος «νέα φώτιση», όπως οι Χιλιαστές, το κατηγορεί!
    Δεν είναι δυνατόν σε ένα σχόλιο να περιλάβω όλες τις αντιφάσεις σου. 
    Ένα πάντως είναι φανερό. 
    Ότι ενώ δεν έχεις διαβάσει τα βιβλία του π. Ευθύμιου, τον κατηγορείς. 
    Ή τα διάβασες και δεν κατάλαβες τίποτα, αφού απαντάς χωρίς στοιχεία και αποφαίνεσαι για πράγματα σοβαρά πρόχειρα και συνθηματικά, εκεί όπου χρειάζεται ανάλυση και απόδειξη αγιοπατερική.
     


    ΕΚΤΟΝ: Άφησα τελευταίο την φράση σου ότι «θεωρούμε εαυτούς αγιώτερους» των συγχρόνων αγίων. 
    Δεν θα ταπεινολογήσω. 
    Θα σου πω απλά, πως δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ανώτερους, αλλά φρίττουμε με την αίρεση που επεκτείνεται άνευ αντιστάσεως και προσπαθούμε να μιμηθούμε την διδασκαλία των Αγίων, αγωνιζόμενοι, σύμφωνα με την διαχρονική Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και κατά των παθών μας και κατά της αιρέσεως.



Το ξεζούμισμα των πολυτέκνων

από τη τρικομματική  Κυβέρνηση



του Δρ Τσακαλίδη Γεώργιου
Θεολόγου – Θρησκειοπαιδαγωγου
Επίτ. Σχολικου Σύμβουλου Θεολόγων
Έφορος Α.Σ.Π.Ε.






Σε μια περίοδο που οι περισσότεροι Έλληνες καλούνται να υποστούν μικρές ή μεγάλες θυσίες είναι δύσκολο να προβάλλεις τις θυσίες που υφίσταται ή καλείται να υποστεί συγκεκριμένη κοινωνική μερίδα. 
Επειδή όμως πολύ συχνά ακούμε τους κυβερνώντες  να εμφανίζονται ως έχοντες ευαισθησία απέναντι στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες θα προσπαθήσω να φέρω στο προσκήνιο την αναλγησία της Κυβέρνησης απέναντι στην κατά τεκμήριο πιο ευάλωτη κοινωνική ομάδα των πολυτέκνων, στους οποίους όχι μόνο ευαισθησία δεν δείχνει, αλλά τους εμπαίζει και τους ξεζουμίζει κυριολεκτικά.



      Τους εμπαίζει και τους ξεζουμίζει, γιατί προεκλογικά τους υποσχέθηκε δια στόματος του Πρωθυπουργού με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αποκατάσταση των εις βάρος τους αδικιών, λίγους μήνες αργότερα όμως κατάργησε πλήρως τις πολυτεκνικές συντάξεις στις 175 000 πολύτεκνες μητέρες, σε ένα μεγάλο μέρος των οποίων η σύνταξη αυτή των 102 Ευρώ αποτελούσε και το μοναδικό τους εισόδημα.




 Οργή των Καλαβρυτινών-Κλειτορινών, για τις υβριστικές επιστολές του Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού, για τον όσιο Χριστοφόρο Παπουλάκο.



 Ο αγιος Χριστοφορος Παπουλακος, που στην εποχη του, θεριεψε την αποσταμενη ελπιδα των Ορθοδοξων και αναδειχθηκε εφαμιλλος των Μαρτυρων Νεομαρτυρας της Ορθοδοξιας, πολεμωντας με γενναιοτητα και θαρρος κατα των Φραγκοφορεμενων προδοτων της δυτικης διανοησης και της δυτικης θεολογιας .

Πλήρεις οργής και αγανακτήσεως διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες επιστολές του Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού προς κάθε κατεύθυνση, οι οποίες διακρίνονται για την πρωτοφανή επιθετικότητά τους.
Προσβάλλουν βάναυσα την ιστορική αλήθεια, που διεκδικεί ως άλλος πάπας, και βάλλει ευθέως εναντίον προσώπου, προς το οποίον θα ώφειλε τουλάχιστον ευγνωμοσύνην, αν μη τι άλλο.



Επειδή δε το θρησκευτικό μας συναίσθημα προσβάλλεται και αυτό, και πολλοί από εμάς είμεθα και συντοπίτες ή και απόγονοι του μακαρίου ανδρός δηλώνουμε ευθαρσώς ότι, αν δεν αναιρέσει τα διαλαλούμενα περί του Χριστοφόρου Παπουλάκου, προτιθέμεθα να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη για τη βάναυση σπίλωση της μνήμης του.



Ότι όχι μόνο έχουμε συνείδηση της αγιότητός του διαχρονικά, αλλά και ότι είμεθα αποφασισμένοι να αναδείξουμε πλέον όλα τα σχετικά με τον βίον, την δράση του και κυρίως τις διώξεις του υπό των κρατούντων της εποχής του, καταφαίνετε και από τα πλείστα ψηφίσματα των όχι ευάριθμων συλλόγων μας.


Στον Οικονομικό Εισαγγελέα 
ο κ. Ιερόθεος;


Στον λάκκο που έσκαβε ο ίδιος ο μητροπολίτης κ. Ιερόθεος όλα αυτά τα χρόνια για την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως τον έριξε σήμερα το δικαστήριο του Μεσολογγίου – Ήρθε η ώρα του Οικονομ. Εισαγγελέα κ. Γρηγόρη Πεπόνη για τον Ιερόθεο.
 
Ο μητροπολίτης Ιερόθεος, αφού εδίωξε με μένος την Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου, μετά την άρνησή της να ενδώσει στις παράνομες απαιτήσεις του για την επιδότηση του ξενώνα της Μονής, αφού πέτυχε την επιβολή προστίμων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από την ΔΟΥ Ναυπάκτου, αφού πέτυχε μέσω της Ιεράς Συνόδου να μην εκπροσωπείται η Μονή από κανένα μοναχό της από το 2006, και αφού πέτυχε την έκδοση Π.Δ. για την διάλυση της Μονής (για την οποία «επιτυχία» του έχει διαταχθεί κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση εναντίον του από την Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Αθηνών Παναγιώτα Φάκου για το αδίκημα της κατ’ εξακολούθηση ψευδούς βεβαίωσης !!), τώρα που ήρθε η ώρα της ποινικής λογοδοσίας για τα «χρέη» αυτά προς το Δημόσιο, ήρθε και η ώρα να πληρώσει ο ίδιος ο Ιερόθεος τον διωγμό της Μονής.
 
 

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ,


            
ΣΕ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ  

                  ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

 
                   

                                     ΑΠΑΝΤΗΣΗ  
                        
ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ 

 

  ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ      



της Ι. ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ  




ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ 


π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ
 
 
 
Αποτειχισι:

Με την παρουσα συνεχεια, ολοκληρωνεται η απαντησι του ιερομοναχου πατρος Ευθυμιου Τρικαμηνα προς την ομαδα του αντιαιρετικου γραφειου της μητροπολεως Πειραιως.
Νομιζουμε οτι ο ασκητης των Τεμπων με τις Γραφικες και τις Πατερικες θεσεις του και τις αναλυτικες επεξηγησεις του, κονιορτοποιησε κυριολεκτικα τα φληναφηματα και τα αερολογηματα, των γνωστων πατερων, του εν λογω γραφειου.
Πεντακαθαρες και κρυσταλλινες, ΠΑΤΕΡΙΚΟΤΑΤΕΣ, οι θεσεις του π. Ευθυμιου.
Οποιος εχει ματια και αυτια καθαρα και ανοικτα, τις βλεπει και τις ακουει.
Λογια του αερα, στα περισσοτερα σημεια τους, οι αντιθεσεις των κληρικων της μητροπολεως Πειραιως.
Ειναι κριμα, που ο Αγωνιστης μητροπολιτης Πειραιως κ. Σεραφειμ, εκτιθεται απο το αντιαιρετικο γραφειο του αφου και ο ιδιος οικειοποιηθηκε το κειμενο τους με την υπογραφη του, πριν καν τελειωση και ολοκληρωση την συντριπτικη απαντησι του ο π. Ευθυμιος Τρικαμηνας.
 
 
 
Αυτον τον κεχαριτωμενο ανθρωπο και αξιο κληρικο της Στρατευομενης Εκκλησιας του Χριστου, τολμησαν να "καθαιρεσουν" οι φθοροι αρχιερεις, της τρελλης και διεστραμμενης εποχης μας.
Ο π. Ευθυμιος δεν πηγε στα Ψευτοδικαστηρια τους - που κατα την Oμοφωνη αποφασι του Γ΄τμηματος του Συμβουλιου της Επικρατειας με αριθμο 195/1987, δεν αποτελουν δικαστηρια, αλλα Πειθαρχικα Συμβουλια - απαρτιζομενα απο χθεσινους αδιοριστους θεολογους του μηδενος ή και κατω του μηδενος, που επειδη καταφεραν, γλυφοντες και κολακευοντες τους ομοιους τους, κατα πλειοψηφιαν κατωτατης υποσταθμης σημερινους αρχιερεις, να αναδειχθουν σε επισκοπους, να ειναι ικανοι ακομα και να "δικαζουν και να καταδικαζουν", εναν αγιο κληρικο και μαλιστα ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟ κληρικο, ανθρωποι που δεν ανοιξαν ουτε μια φορα στη ζωη τους το Ιερο Πηδαλιο.  
Λεγει ο Παυλος (Α΄Κορ.β,14,15), "ψυχικος ανθρωπος ου δεχεται τα του Πνευματος του Θεου, μωρια γαρ αυτω εστι. και ου δυναται γνωναι, οτι πνευματικως ανακρινεται. ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα, αυτος δε υπ' ουδενος ανακρινεται". 
"Ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες, ψυχικοι, Πνευμα μη εχοντες" ΙΟΥΔΑ,19.
 
 
 
 
Ο π. Ευθυμιος Τρικαμηνας, σαν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ δια λογους Πιστεως και Δικαιοσυνης κληρικος, δια λογους Αιρεσεως και Μοιχεπιβασιας, βασει του 15ου Κανονα της Πρωτοδευτερας Συνοδου, δεν μπορουσε να δικαστη απο τους σημερινους Οικουμενιστας επισκοπους της Ελλαδικης Κρατικης "εκκλησιας" των ΜΑΤ, των Ροπαλων και των Κανιβαλικων Μεταμοσχευσεων, που κοινωνουν, επικοινωνουν, συλλειτουργουν, συμπροσευχονται και ΜΑΓΑΡΙΖΟΝΤΑΙ επι ετη πολλα, απο εναν Αρχιαιρεσιαρχη Πατριαρχη, αλλα και απο αλλους δεδηλωμενους και ξεφωνημενους Αιρετικους επισκοπους.
Και οχι μονον, αλλα και να σπευδουν περιχαρεις και αγαλλομενοι και να καλουν τον Αρχιαιρεσιαρχη στις μητροπολεις τους και να τον εγκωμιαζουν, και να τον ρενουν με ανθη, και να τον κολακευουν και να τον υπερυψωνουν με λογους και με διθυραμβους μεχρις εβδομου ουρανου.
Αυτες οι ΑΗΔΕΙΣ και ΑΙΣΧΡΕΣ πραξεις τους, τους αποβαλλουν αυτοματως απο το Σωμα της Εκκλησιας και τους καταδικαζουν, μαλλον αυτοκαταδικαζονται εις την εσχατη των ποινων.
Ειναι δυνατον, να μπορουν να δικασουν αυτοι οι διατρητοι και ΜΑΓΑΡΙΣΜΕΝΟΙ Οικουμενιστες;
Ο π. Ευθυμιος πηγε στα Συμβουλια τους, τα οποια δεν αναγνωριζε εξ υπαρχης, για να κανη ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ.
Και οχι να απολογηθη, για τις εναρετες και τις θεοπρεπεις πραξεις του, που αυτοι οι σκοτεισμενοι δεν ησαν ικανοι να διακρινουν και να ξεχωρισουν.
Και ενω τους προκαλουσε συνεχως να ομολογησουν αν ειναι Ορθοδοξοι, αυτοι γελουσαν, τον ειρωνευονταν και τον γελοιοποιουσαν, επειδη εκεινος ο ηρωϊκος κληρικος, τους ηλεγχε καταμουτρα οτι κακοδοξουν εν τη πραξει και δεν τους διδεται απο πουθενα το δικαιωμα, να τον δικασουν.
 
 
 
 
Αυτα ομως αναλυτικοτατα στη συνεχεια θα τα περιγραψη και θα τα δημοσιευση το ιστολογιο μας, για να αποδειξουμε οτι ο π. Ευθυμιος Τρικαμηνας, ο αγιος και Πατερικος αυτος κληρικος, δικαστηκε παρανομως και παρατυπως, και καταδικαστηκε αφρονως απο τους παγκακιστους αρχιερεις της Αισχυνης δηλαδη της Παναιρεσεως του Σατανικου Οικουμενισμου, σε ψευτοκαθαιρεσι, απο την οποια ουδολως εβλαβη και ουδεμιαν επιπτωσι εχει επι της αλωβητης ιερωσυνης του.
Στοιχειωδη πραγματα που δεν τα γνωριζουν, οι αγραμματοι και οι αστοιχειωτοι και οι αποτυχημενοι αρχιερεις του 1%, που δεν κατορθωσαν επι δεκαετιες ολοκληρες να το επαυξησουν ουτε κατα μισο τοις εκατο. 
Αυτα τα φαινομενα των εσχατων ημερων, περιγραφονται ευκρινεστατα μεσα στο Αγιο Πηδαλιο το οποιο πληρως αγνοουν και ασυστολα καταπατουν.
                  

                                                


K΄ Μέρος (τελευταιο)

 
 
 
(Ἡ ἀποτείχισις τοῦ Παλαιοῦ ἩμερολογίουἩ ἀποτείχισις τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἀπό τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, Ἐπίλογος)

 
 
 
Θά συνεχίσω παρακάμπτοντας τό μικρό κεφάλαιό σας «Τό Αὐτοκέφαλο τοῦ 1850» διότι στίς ἀναφορές σας αὐτές δέν ἔχετε κάτι οὐσιαστικό, στό ὁποῖο νά διαφωνῶ (ἐκτός ἄν μοῦ τό ἐπισημάνετε) καί θά ἀναφερθῶ ἐκτενέστερα στό κεφάλαιο τῆς κριτικῆς σας μελέτης «Ἡ ἀποτείχισις τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου».
 
 
 
Εἰς αὐτό τό κεφάλαιο, πατέρες, εἶναι ἀλήθεια ὅτι μοῦ ἀναγνωρίζετε κάποια καλά στοιχεῖα καί τρόπον τινά μοῦ δίδετε συγχαρητήρια, γράφοντας εὐθύς ἐξ’ ἀρχῆς: «Τό θέμα τῆς ἀποτειχίσεως τῶν Παλαιοημερολιτῶν διαπραγματεύεται ἄριστα ὁ π. Εὐθύμιος, μέ πολλές μαρτυρίες ἀπό τούς Πατέρες καί τήν Κανονική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί δέν ἔχουμε νά  ἐκφράσουμε καμμία ἀντίρρησι».
 
 
 
Ἐπειδή ὅμως, πρέπει νά εἴμεθα ἐπιφυλακτικοί καί μάλιστα στούς ἐπαίνους καί νά προσπαθοῦμε νά διακρίνωμε, ἄν ὑπάρχη κάποια σκοπιμότητα εἰς τά λεγόμενα καί γραφόμενα ἐπαινετικά σχόλια, ἔχω ἐπί τοῦ προκειμένου νά παρατηρήσω τά ἑξῆς:
 
 

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου